[M.K.] A co z błędami w tkaniu? [I.I.] Błędy są naturalną częścią procesu, szczególnie jeśli chodzi o bardziej skomplikowane wzory. Na przykład, gdy wzór ma bardzo symetryczną i geometryczną bordiurę, nawet niewielka pomyłka od razu rzuca się w oczy — zauważy ją każdy, nawet ktoś, kto nie zna się na tkaniu. Ale w mniej regularnych wzorach błędy często są niewidoczne na pierwszy rzut oka. Osoby, które nie tkały, prawdopodobnie w ogóle ich nie dostrzegą. A ci, którzy mają doświadczenie, zrozumieją, że takie rzeczy się zdarzają. [M.K.] Jakie są największe wyzwania, które napotykasz podczas tkania metodą wybieraną i jak sobie z nimi radzi? [I.I.] Największym wyzwaniem jest zawsze początkowe rozplanowanie wzoru i dokładne przeliczenie wszystkiego. Ten etap wymaga dużo czasu i skupienia. Kolejnym wyzwaniem jest niepewność, czy wy- starczy przędzy na wątek do końca projektu. Pamiętam, jak przy pracy nad moim pierwszym niebieskim dywanie, jaki tkałam w ramach stypendium artystycznego, miałam ponad dwa kilogramy przędzy i wy- dawało mi się, że to wystarczająco dużo. Jednak w trakcie pracy okazało się, że zaczyna brakować. Musiałam szukać podobnej w fabryce dywanów — dostałam aż siedem różnych odcieni, ale żaden nie pasował. Na szczęście udało się ukończyć projekt dosłownie na styk, z zapasem kilku metrów przędzy. [M.K.] Czy tkasz perebory wyłącznie na szerokich krosnach? [I.I.] Tak, używam tylko szerokich krosien. Nie chcę stresować się tym czy uda mi się połączyć tkaninę idalnie później po wytkaniu dwóch połówek na wąskich krosnach. [M.K.] Jakie rady dałabyś osobom początkującym, które chcą nauczyć się tkać perebory? [I.I.] Perebory to wbrew pozorom jedna z najprzyjemniejszych technik tkania. Dlatego moją pierwszą radą jest: nie bójcie się spróbować! Ta metoda daje ogromne możliwości twórcze – możesz wpleść w tkaninę dowolny wzór, napis, a nawet prosty motyw, jak płatek czy listek. Co więcej, jeśli coś Ci się nie spodoba, zawsze możesz łatwo to zmienić lub poprawić. Perebory to technika, która pozwala na dużą swobodę i kreatywność!
IRENA IGNACIUK
Bio Irena Ignaciuk — folk artist, weaver, and master craftswoman. She continues her family’s weaving tradi- tions, running weaving workshops in her studio in Stare Lewkowo. For many years, she has collaborated with the Podlasie Institute of Culture, where she conducts “perebory” weaving workshops as part of the Weaving Festival. She collects both textiles and old weaving patterns. Her works have been showcased at numerous exhibitions, including the exhibition of Podlasie weavers’ textiles in Łódź, the gallery of the Association of Folk Artists in Lublin, and the Podlasie Institute of Culture in Białystok.
In 2023, she received a scholarship from the Minister of Culture and National Heritage, during which she recreated seven textiles (“perebory”) from the Narewka region.
23
Tkane Dziedzictwo Wywiady
Woven Heritage Interviews
Made with FlippingBook - professional solution for displaying marketing and sales documents online