31
Meritum 4 (75) 2024 Mazowiecki Kwartalnik Edukacyjny
CYFROWA TRANSFORMACJA SZKOŁY I DYREKTOR 4.0
przed nowymi wyzwaniami i muszą dostosować swoje metody nauczania do dynamicznie zmienia- jącej się rzeczywistości. Rozmówcy zwrócili też uwagę na odejście od roli nauczyciela jako jedynego źródła wiedzy, a D. Stachecki przypominał przy tej okazji, że wiedza jest autentycznym przeżyciem ucznia. Jeżeli jej nie przeżyje, jeżeli jej nie doświadczy, to się nie nauczy. Więc rolą nauczyciela jest nauczyć ucznia uczyć się. Nie mamy go nauczyć, tylko musimy sprawić, żeby on się sam nauczył. Dlatego współczesny nauczy- ciel staje się przewodnikiem, który pomaga uczniom poruszać się w gąszczu informacji, weryfikować ich wiarygodność i rozwijać umiejętność krytycznego myślenia. Wspiera uczniów w ich indywidualnym rozwoju, wspomaga odkrywać własne talenty i roz- wijać umiejętności niezbędne w przyszłości. Daje uczniom przestrzeń do samodzielnego poszuki- wania rozwiązań i uczenia się na błędach. W dobie chaosu informacyjnego szczególnie ważne jest, aby nauczyć uczniów krytycznego myślenia i odróżnia- nia prawdziwych informacji od fake newsów , a także korzystania z narzędzi AI. Według D. Stacheckiego my jako nauczyciele nie powinniśmy się bać sztucz- nej inteligencji, tylko zastanowić się, w jaki sposób można ją wykorzystać do zwiększenia efektyw- ności pracy nauczyciela. A. Stępniak opowiedział o wprowadzonym w jego szkole nowym przedmio- cie zwanym Future Skills. W czasie zajęć nauczyciel stoi obok i po prostu daje uczniom siłę sprawczą, pozwalając im zdobywać kompetencje przyszło- ści, zdobywać wiedzę i umiejętności, np. dotyczą- ce przedsiębiorczości, umiejętności wypowiadania się czy też umiejętności cyfrowych. Dodatkowo D. Stachecki przypomniał, że rola nauczycieli jest taka, aby dzieci nauczyć mądrego i odpowiedzial- nego wykorzystania technologii, bo niestety część rodziców o to nie dba i w domu takich nawyków uczniowie nie mają lub nie będą mieli. W czasie rozmowy goście podkreślali także wagę budowania dobrych relacji w szkole, zarów- no pomiędzy uczniami, jak i między uczniami a na- uczycielami oraz rodzicami. Zauważyli problem nadmiernego korzystania przez uczniów z telefo- nów komórkowych, co prowadzi do osamotnienia
i utrudnia budowanie relacji w świecie rzeczywistym. Zamiast wprowadzania całkowitych zakazów, któ- re często okazują się nieskuteczne, proponowali ustalenie jasnych zasad użycia telefonów w szkole. D. Andrzejewski przedstawił wykorzystany w jego szkole pomysł na wyprowadzenie uczniów z „zanu- rzenia w ich telefony komórkowe” poprzez z jednej strony wprowadzenie zmian statutowych, które nie pozwalają na używanie telefonu w czasie przerwy, a z drugiej zapytanie uczniów o to, co chcieliby w zamian. Uczniowie, jak powiedział D. Andrze- jewski: wypisali 35 pozycji różnych aktywności podczas przerw, które chcieliby robić, jedne mniej, inne bardziej oryginalne. Nie zawsze łatwe do wdro- żenia, ale możliwe, i uważam, że to jest właściwe podejście. Potwierdzał to D. Stachecki, mówiąc: to świetnie działa – uczniowie korzystają z katalogu alternatywnych form, które wymyśliliśmy na przerwy. Rozmówcy zwrócili naszą uwagę także na potrzebę uświadamiania rodzicom zagrożeń i wspierania ich w procesie wyznaczania granic oraz kontrolowania aktywności uczniów w świecie cyfrowym. Wielu rodziców nie zdaje sobie sprawy z istnienia ograni- czeń wiekowych, dotyczących korzystania z plat- form społecznościowych. A. Rudnicki dodał, że: pedagogizacja rodziców jest bardzo ważna, trzeba im pokazywać, jakie są niebezpieczeństwa. Czy to niebezpieczeństwo wyłudzeń, czy inne zależności i nawet choroby. Jest to niezbędny element za- pewnienia uczniom bezpiecznego i rozwojowego środowiska. Debata zakończyła się konkluzją, że rozwój technologii wymusza na nauczycielach zmianę po- dejścia do edukacji. Kluczowe jest, aby nauczyciele stali się mentorami i przewodnikami, którzy po- magają uczniom rozwijać umiejętności niezbędne w XXI wieku. Ważne jest również, aby nauczyciele byli wspierani przez dyrekcję szkół i organy prowa- dzące w procesie wdrażania nowych technologii do edukacji. Podkreślone zostało, że jest to proces, który wymaga czasu i zaangażowania wszystkich stron. Tylko dzięki wspólnym wysiłkom dyrekcji, nauczycieli, rodziców i uczniów technologia może stać się skutecznym narzędziem wspierającym edu- kację i rozwijającym potencjał każdego ucznia. ∞
Made with FlippingBook - Online Brochure Maker