COLUMN
Op de terugreis van Alpe d’Huez, na een peperdure wintervakantie, haalde mijn vrouw de zomercatalogi boven. “Wat denk je van drie weken Corsica?”
GEEF MIJ OOK EEN KANS!
En dan heb ik het nog niet eens over mijn huidi- ge statuut. Als kleine zelfstandige stopt het niet bij het uitgeven van geld voor een vakantie. Je moet dat ook nog eens doen in een periode waarin je het liefst zo min mogelijk opdrachten moet afzeggen, want anders heb je twee keer verlies. Dat zorgt bij ons thuis dus nu voor extra stress.
“A lles is al volzet!” We schrijven maart. Er moeten zomervakanties geboekt worden. En alles is inderdaad al volzet. Omdat jul- lie met z’n allen veel te veel en veel te haastig uitkijken naar de rustpunten in jullie jachtige be- staan. Stop daar nu toch eens mee! Ik heb het ooit zelf zo hallucinant meegemaakt dat je ’t niet meer
Probeer maar eens een geschik- te periode te vinden wanneer je beiden afhankelijk bent van externe opdrachten. En
voor mogelijk houdt. De terug- reis van Alpe d’Huez, na een peperdure wintervakantie met kinderen en au pairs, en mijn vrouw haalde
eerlijk gezegd is vakan- tie bij mij geen prioriteit. Ik hoef niet zo nodig, ik kan het in mijn hoofd ook best jn en rielekst hebben. Ik laat péage- perikelen graag aan mij voorbijgaan. Ik heb mijn portie charmante vakan- tiehuisjes gehad. Ik hoef me niet meer echt te verbazen over de ingeniositeit waarmee de douche ingebouwd werd achter het modulaire keukentje. Allicht kom ik veel in dat soort locaties terecht, omdat ik te laat tot de actie overga. En dan is het beste immers al weg, en resten alleen de stinkend dure villa’s. Doe mij alsjeblieft een plezier. Als we met z’n allen wat later beslissen waar het heen gaat met de volgende vakantie, dan krijgt de toeristische dienst misschien schrik en verlagen ze collectief de prijzen. Daar wordt iedereen beter van. En mis- schien kan mijn partner dan rustig kiezen, waar- door er meer harmonie komt en ik opnieuw zin krijg in vakantie.
de zomercatalogi bo- ven, om de volgende vakantie al vast te leg- gen. “Wat denk je van drie weken Corsica?” Ik dacht helemaal niets, ik was met verstomming geslagen. “Ja maar je moet er vroeg bij zijn, want anders zijn de beste dingen al weg, en de goedkoopste ook!” ’t Zal wel ze- ker? Ik kon de ene nanciële aderlating nog niet eens verwerken en de volgende kondig- de zich aan. Er valt geen speld meer tussen te krijgen. He- laas. Het is een beetje hetzelfde als met de ‘sol- den’. Probeer in februari nog maar eens winter- handschoenen te kopen. “Ah mijnheer, nu is ’t de zomercollectie al, hé!” Ze lachen je net niet hardop uit om zoveel sociale onaangepastheid. Terwijl iedereen weet dat het in februari en maart nog gemeen koud kan zijn, en dat je handschoenen gemakkelijk kwijtraakt. Ik toch.
Guido Everaert
Levensgenieter
pur sang.
38
VAB MAGAZINE
Made with FlippingBook - Online catalogs