mbjellë dëshirat për Parajsënnë zemrën tënde. Dëshpërimi, malli i thellë, ndjenjat e dëshirës, pasionet,etja për aventurë dhe miratim, pamundësia që të shprehësh atë çka të ka pëlqyer më së shumti me fjalët e duhura; të gjitha drejtohen në një vend dhe të gjitha shkojnë drejt Perëndisë dhe Parajsës. Prej ditës së lindjes dhederi më sot dëshira jote më e thellë është Parajsa. “Perëndia ka vendosur përjetësinë në zemrat e njerëzve”, thotë Solomoni [Predikuesi 3:11]. Dhene nuk kemi për të qenë kurrë plotësisht të përmbushur derisa të shkojmënë vendin, shtëpinë tonë, në Parajsë. Po të përdorim analogjinë e Eldrex-hit, ne jemi si foka oqeani; të humbur në një pellg të vogël të baltosur. Zemrat tona nuk do të kënaqen plotësisht derisa të vendosemi atje për të cilën jemi bërë që të jemi, të lirë në oqeanin e dashurisë së Perëndisë. Ashtu si aromat e ngrohta që vinin nga gatimet e nënës ose të gjyshes kur ishe i vogël, ne tani marrim vetëm aroma dhe shije të përcipta të Parajsës. Bukuria dhe lavdia e natyrës që ne sot shohim, sipas C.S.Luisit ë shtë “vetëm konturi i parë”. Ai ko nstaton se, “asnjë sy nuk ka parë dhe asnjë vesh nuk ka dëgjuar, asnjë mendje nuk e shpreh dot me fjalë dhetë përfyrtyrojë atë çfarë Perëndia ka përgatitur për ata që e duan atë” [1 Korintasve 2:9]. Ekzistenca e Perëndisë dhe realiteti i Parajsës janë të vërteta të vetë- tregueshme. Vëri veshin zemrës dhe vetë zemra do të të tregojë që këto dëshira të
107
Made with FlippingBook - Online catalogs