Islami mohon hyjninë e Krishtit, por pohon anën e tij njerëzore. Gno- stikët nuk mund të besonin që Perëndia mund të vinte i mishëruar, ndaj edhe mësuan që Jezusi u “shfaq” sikur erdhi i mishëruar. Kjo mund të spjegojë faktin se si Muhamedi nxori mësimin mbi kryqëzimin e Jezusit se s’kishte ndodhur kurrë, por vetëm sa “u duk” sikur të kis hte ndodhur. [Sure 4:157]. Sipas histoirsë së Islamit mësojmë që Muhamedi ishte analfabet. Ai nuk e kishte lexuar kurrë Biblën. Madje as që ka patur rastin ta lexojë sepse në kohën kur ka jetuar ai nuk ka patur përkthime të Biblës në Arabisht. Brenda bindjes që nuk dyshoj në sinqeritetin e Muhametit, në këndvësh- trimin akademik, ai nuk ishte aspak në pozitën e atij që të pretendonte se Bibla ishte ndryshuar. Sepse ai kurrë nuk e kishte lexuar. Për këto dhe të tjera arsye nuk mund të konceptoj që Islami është i vërtetë. Dhe, nëse Islami është i rremë, po kështu është edhe besimi Bahai dhe të gjitha të tjerat që pohojnë se Islami është i vërtetë. Edhe të gjitha ato re- ligjione që mësojnë se të gjitha besimet janë të vërteta, se të gjitha rrugët të shpien te Perëndia, nuk mund të të drejtojnë në të vërtetën. Logjikisht ka të bëjë me atë që quhet ligji i jo/kundërshtisë. Diçka nuk mund të jetë “a” dhe “as a” në të njëjtën kohë. Për shembull, Perëndia nuk mund të jetë Trini [Krishterimi] dhe jo-Trini [Islami], ose personal [Krishterimi]dhe jo personal [Hinduizmi]. Ka tre
52
Made with FlippingBook - Online catalogs