më kishte ndodhur asnjëherë më parë të ndalonte ashtu. Kur ndalova, një kamion i pershës së rëndë, i ngarkuar me grurë, u duk të vinte përballë me 80 km në orë. Nëse nuk do të më kishte ngecur kamionçina pas fikjes së motorrit do isha bërë përshesh nëmes të rrugës. Pastaj, rreth 1 km e gjysëm poshtë rrugës me zemrën që po më çahej ende nga frika po i hipja një kreshte të një kodre tjetër kur dëgjoj një zë në ajër të më thoshte: “Hap krahun”. U shtang a, por ky ishte veprimi i duhur që d uhet të bëja, “të hapja krahun!” Sa hapa krahun mënjanë rrugës, befas vjen fluturimthi një makinë prej majës së kodrës. Nëse s’do kisha hapur krahun në kohë, me atë shpejtësi përplasja do të kishte qenë e pashma- ngshme. Dy herë, brenda disa minutave Perëndia më kishte shpëtuar jetën. Kur isha në universitet shoku i dhomës më sfidoi të bëja një listë me njerëzit dhe gjërat që të lutesha për ta. Vendosa ta provoja. Mora një letër dhe shkrova në të emrat e 50 njerëzve dhe gjërave dhe nisa të lute- sha rregullisht çdo ditë për ta. Pas disa muajsh nisa të mendoja nëse kjo gjë kishte funksionuar. Në një takim lujteje me disa studentë të tjerë një vajzë tregoi që kishte nisur një studim biblik në konviktin e saj dhe na kërkoi të luteshim për dy vajza jo të krishtera që ajo kishte ftuar për këtë studim. Ashtu si mund të ndodhte, të dyja vajzat u bënë pjesë e listës sime te lutjes! Në një universitet me 13,000 studentë u
94
Made with FlippingBook - Online catalogs