ZWITSERLAND
. In de kelder van
alpenhut La Balisa ligt
zo’n , ton kaas te
valt op een reusachtig schilderij aan de ge- vel van een huis. “Dat is een poya ”, aldus Christoph. Het stuk houtstronk is beschil- derdmet het beroemde tafereel waar boeren zoals Suzanne en haar man aan deelnemen: de klim naar de alpenweiden in de lente. “ Poya of Alpaufzug betekent naar boven gaan in het oude lokale dialect, rindyà of Albabstieg betekent afdaling.” Zowel de Aufzug als de Abstieg is een heus volksfeest in Fribourg. “De boeren tooien hun koeien in kleurrijke slingers en bloemen en laten ze in rijen naar boven of beneden marche- ren. Intussen echoën de bellen met prach- tig geborduurde riemen aan hun nek door de dalen en spelen de hoornblazers tradi- tionele alpenliederen.” Toch zijn de eerste poyaschilderijen niet ontstaan voor het ver- tier, weet Christoph. “De boerenknechten hadden als belangrijke taak om alle koeien en materialen die mee de berg op gingen te inventariseren. Ze schilderden de hele stoet na op stukken hout. Sommige schil- derijenwaren zomooi dat de boeren ze een plekje gaven op hun gevel, als een teken van welvaart. Te voet naar Gruyères In het dal van Charmey bereid ik me voor op het tweede deel van mijn wandeltocht. Het eindpunt, elf kilometer verder, is de beroemdste plek in Fribourg: het histori- sche dorpje Gruyères (het stadje schrijf je met s, de kaas zonder). De Chemin du Gruyère start heel keurig en romantisch aan het meer van Montsalvens, maar zo- dra de stuwdam achter me ligt, gaat het
rusten.
. De Schwarzsee: rustig,
Met kaas en ziel Suzanne Aegerter en haar man hebben 32 koeien onder hun hoede. Met hunmelkma- ken ze kaas op traditionelewijze: hoog in de bergen én boven vuur. “Elke dag staan we om vier uur op om de koeien te verzorgen, te melken en de kaas te bereiden. En dat zeven op zeven”, vertelt Suzanne. Zodra de lente uitbreekt, trekt zemet haar man en kudde koeien de bergen in. De hele lente en zomer grazen de dieren in de bergweides. De rauwemelk gaat vers van de uier naar de hut om ter plaatse de alpenkaas te bereiden. Het hele proces is zo bijzonder en intens dat de term 'alpenkaas' in Zwitserland be- schermd is. Je pikt er de echte alpenkazen zo uit door hun kruidige smaak, te danken aan de gevarieerde en sappige vegetatie op de bergweides. Pas in september, na maandenlange isolatie op de alm, keert het koppel terug naar het dal. “Hard labeur? Zeker, maar we kiezen ervoor”, vertelt Suzanne. “We zijn opgelucht als we de berg af mogen, maar eenmaal beneden kunnen we niet wachten tot we weer mogen vertrekken.” Toeters en bellen Een lekkere lunch met Bergler Chäshörnli (pasta, alpenkaas, nootmuskaat en ui) en een stevige bergafdaling later arriveren we in het romantische dorpje Charmey. Het is de Franstalige evenknie van Schwarzsee, nog steeds in het kanton Fribourg. Mijn oog
idyllisch, familiaal en
oh zo mooi!
PRAKTISCH
Erheen Vanuit Antwerpen rijd je iets meer dan kilometer tot in Fribourg. Wie liever vliegt, kan dat doen op Zürich met Swiss Air, om dan in minder dan uur naar Fribourg te treinen.
Overnachten Wij logeerden aan de Schwarzsee in Hostellerie am Schwarzsee ( hostellerieamschwarzsee.ch ) en in Charmey in Hotel Le Sapin ( hotel-le-sapin.ch )
Toeristische info > fribourgregion.ch, schwarzsee.ch, la-gruyere.ch
Goed verzekerd Proef zorgeloos de echte alpenkaas met een VAB-Reisbijstand, vanaf per persoon of voor het hele gezin. > vabreisbijstand.be
42
VAB MAGAZINE
Made with FlippingBook - Online catalogs