IPA MEĐUREGIONALNI ENCIKLOPEDIJSKI REČNIK PSIHOANALIZE

Nazad na sadržaj

U vezi sa ovom temom, on pravi razliku između dva koncepta, koji se lako mogu sastaviti u analitičkoj teoriji i praksi: koncepta razvoja i koncepta „istorijskog”. Zelig Liberman (2015) podrazumeva heterogenu temporalnost koja je prisutna u različitim ispoljavanjima psihe. Koncept après-coup transformisao je pojmove psihičke kauzalnosti i temporalnosti. On se odnosi na jednu pojavu u dva perioda: mnemoničke oznake preoblikuju se na osnovu kasnijih slučajeva koji, zbog svog simboličnog odnosa sa slučajevima iz prošlosti, ovima daju značenje i psihičku efikasnost. Liberman pokušava da istakne specifičnost pojave après-coup-a , podvlačeći njene traumatske i transformativne aspekte, što je gledište koje se razlikuje od preovlađujuće perspektive u psihoanalizi u poslednje vreme ili retrospektivnog shvatanja. On locira delovanje Nachträglichkeit-a kao mnemoničke oznake preoblikovane na osnovu kasnijih slučajeva koji, zbog svog simboličnog odnosa sa slučajevima iz prošlosti, ovima daju značenje i psihičku efikasnost.

III. F. Dešavanja u Severnoj Americi

III. Fa. Arnold Model i njegovo oživljavanje koncepta: ponovna kontekstualizacija sećanja i vremena i ekspanzija psihičke realnosti Koncept Nachträglichkeit ostao je dugo vremena u latenciji, za većinu psihoanalitičara sa engleskog govornog područja u Severnoj Americi, sve dok Arnold Model, u nizu publikacija (1989, 1990, 1992, 1994, 1995, 1997, 2008) nije vratio u život ovaj koncept. Njegova publikacija iz 1990. godine, „Druga vremena, druge realnosti”, ostaje najsveobuhvatniji predstavnik severnoameričkih dešavanja u vezi sa konceptom Nachträglichkeit . Smatrajući da je Strejčijev prevod varljiv, Model radije koristi originalni termin Nachträglichkeit i drži se čvrstog povezivanja tog koncepta sa sećanjem, u smislu njegove ponovne transkripcije (ili intervencije u bezbroj ponovnih transkripcija i rekontekstualizacija) koja dolazi kasnije, u drugačijem razvojnom, motivacionom i emocionalnom, kao i egzistencijalnom kontekstu. Modelovo oživljavanje Nachträglichkeit-a stiže ubrzo pošto je njegov prijatelj i dobitnik Nobelove nagrade, Džerald Edelman, nezavisno otkrio sličan biološki mehanizam u mozgu, neprekidne ponovne kontekstualizacije i rekonfiguracije neuralnih mapa, u okviru Edelmanove teorije selekcije neuralnih grupa (TSNG), koja podseća na Frojdov model opisan u „Pismu 52” iz decembra 1896. godine. Očigledno, između ove dve oblasti moguće je pronaći analošku vezu. Modelovo shvatanje ovog koncepta i njegovo čvrsto povezivanje sa sećanjem vodi poreklo iz samih početaka formulisanja teorije „zavođenja”. „Frojd i Brojer (1893–95) su zapazili”, piše

208

Made with FlippingBook - professional solution for displaying marketing and sales documents online