Nazad na sadržaj
prikazivana, što je posebno činio sam Lakan. Lakan posvećuje specijalnu pažnju afektima u transferu, posebno anksioznosti. Neki od njegovih dijalektičkih i intersubjektivnih pojmova lečenja približavaju se klasičnim linijama transferne analize i, drugačije, njenim intersubjektivnim i relacionim modifikacijama. V.C. Žan Laplanš Sa teorijom o zagonetnim oznakama, Žan Laplanš uvodi novo gledište o transferu. Nametljivi uticaj Drugog i nemogućnost deteta da prevede poruke odraslih osoba koje su „kompromitovane” umetanjem seksualnih fantazija, za Laplanša su okvir temeljne antropološke situacije i osnova „opšte teorije zavođenja” (Laplanš, 1987). Upravo se ta situacija ponavlja i u transfernoj situaciji. Prema tome, transfer nije ograničen na jednostavno ponavljanje odnosa prema infantilnim objektima. Ovaj aspekt odgovara samo onome što Laplanš naziva „ispunjenim transferom” – tj. „pozitivnim” sadržajem koji analitičar i analizand mogu nazvati infantilnim slikama. Drugi aspekt, koji je Laplanš nazvao „ispražnjen transfer”, je ponavljanje odnosa s drugim kao nosiocem zagonetnih poruka (Laplanš, 1992). Analitičar ga „provocira” utoliko što suočava analizanda sa svojom enigmom i „odbijanjem da zna” – ovaj položaj aktuelizuje odnos prema enigmama pacijentovog detinjstva. U samom srcu transferne situacije, progresivni proces „uklanjanja prevoda” i „ponovnog prevođenja” omogućava analitičarima da „ponovo prisvoje” isključene poruke (Laplanš, 1999). Iz ove perspektive, „tugovanje je paradigma simbolizacije”. Transfer kao proces – zajedno sa sanjanjem – deluje u suprotnom smeru od tugovanja. Ponoviti u transferu, znači pokušati vratiti izgubljeni objekat (ili vezu), umesto da se oplakuje i simbolizuje; dakle, transfer deluje u istom smeru kao i san: i jedan i drugi imaju tendenciju da poreknu odsustvo; imaju tendenciju da reprezentuju (iznova prezentuju) ono što nije moglo da se simbolizuje; dakle, oba rade u suprotnom smeru od žalosti. To znači da transfer i sanjanje dele „halucinatorni” kvalitet, jer imaju tendenciju da oblikuju iskustvo prema nesvesnim šemama, umesto da priznaju realnost odsustva ili gubitka. V.D. Laplanš i Frojd: čitanje u francuskoj Kanadi Uticajni pravac mišljenja u francuskoj Kanadi zadržava transfer kao zaista najvažniju i najkarakterističniju osobinu psihoanalitičkog tretmana. Iz ove perspektive, delimično inspirisane spisima Žana Laplanša, uzimanje transfera u obzir je ono što njihov tretman čini „psihoanalitičkim”. Štaviše, nijedna „genetska” rekonstrukcija priče pacijenta neće imati toliku težinu kao ono što je oživljeno tokom transfera. Transfer je posmatran kao jedan od najjačih oblika otpora – i najefikasniji instrument analitičkog rada.
539
Made with FlippingBook - professional solution for displaying marketing and sales documents online