118
Meritum 3 (78) 2025 Mazowiecki Kwartalnik Edukacyjny
BARBARA SERWATKA
Dom modlitwy w Nowym Wymyślu – stan z 2022 roku Fot. Barbara Serwatka
Szlak prowadzi leśnymi ścieżkami, łąkami, dro- gami utwardzonymi (i w części asfaltowymi) o ma- łym natężeniu ruchu samochodowego, poprzez wsie o urokliwym krajobrazie, rozlokowane wzdłuż wału przeciwpowodziowego. Możemy zatem podczas naszych turystycznych eksploracji liczyć na ciszę, piękne widoki i świeże powietrze. Ta bli- sko pięćdziesięciokilometrowa trasa początkowo może przerażać swoją długością, jednak nic nie stoi na przeszkodzie, aby podzielić ją na etapy. Tak właśnie zrobiła grupa uczniów Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej I i II st. w Płocku, biorąca wraz z opiekunami udział w otwarciu „Geo-szlaku Doliny Środkowej Wisły”. Przemierzyli rowerami trasę do Skansenu Osadnictwa Nadwiślańskiego w Wiącze- minie Polskim i z powrotem, co dało im możliwość odnalezienia niemal połowy umieszczonych na szlaku skrytek – w tym głównie tych poświęconych Olendrom. A to właśnie dawnym mieszkańcom tych ziem wspomniany geo-szlak poświęca ich najwięcej. Dlatego właśnie, w ramach turystyczno-kulturo- wych eksploracji, zbaczamy ze szlaku rowerowego PTTK, kierując się na Olenderski Szlak Turystyczny
nad Środkową Wisłą, by pokazać zabytki i liczne dowody osadnictwa, np. pozostałości zabudowań, zachowane domy modlitwy, cmentarze czy cha- rakterystyczne elementy krajobrazu (siedliska na nasypach zwanych terpami, pozostałości sadów, szpalery topoli, kanały i groble). Także im poświę- camy część keszy, zdając sobie sprawę z tego, że najtrwalszym pomnikiem danej społeczności jest stworzony przez nią rodzaj krajobrazu 18 . Podróż nadwiślańskim geo-szlakiem rozpoczy- namy jeszcze w Płocku, od odwiedzenia trzech ważnych historycznie dla tego miasta cmenta- rzy 19 , których istnienie dowodzi jego wielokultu- rowości: prawosławnego – powstałego w latach 40. XIX wieku [GEO-szlak DŚW #2], mariawickie- go – związanego z powstaniem mariawityzmu i postacią Marii Franciszki Kozłowskiej, założonego 18 R. Dubos, Pochwała różnorodności, Warszawa 1986, s. 26. 19 Cmentarze już od blisko 40 lat nie stanowią tematu tabu, stały się elementem krajobrazu kulturowego, miejscem odwiedzanym przez turystów w ramach tanatoturystyki. Spośród różnych motywacji, jakie powodują turystami odwiedzającymi cmentarze, ważnymi dla mnie – także w kontekście projektu, który przybliżam w artykule – są te zwią- zane z edukacją, kulturą i historią.
Made with FlippingBook - Online Brochure Maker