ZWITSERLAND
1. ’s Nachts strijken
2. De off-piste parcours
de pistenbully’s de
trekken freeriders uit
sneeuw weer glad.
de hele wereld aan.
1 2
de verdwenen paaltjes”, lacht Nicolas. De houten palen die de richting aangeven op de wandelroutes zijn geweldig populair bij toeristen. “Af en toe verdwijnt er een- tje, ze worden meegenomen als souvenir. Hoe dat precies in zijn werk gaat, weet ik niet, ik heb nog nooit wandelaars betrapt met een paal over de schouder.” Wendy de pistenbully Zodra de dag erop zit voor alle winter- sporters, begint Jonathan Constantin aan zijn werkdag. Of beter: werknacht, want Jonathan zal in de weer zijn tot het och- tendgloren. Beneden aan de skipiste warmt hij de motor op van een reusachtige pis- tenbully, een kolos die lijkt weggekaapt uit een Transformers- lm. “Ik heb haar Wen- dy genoemd”, lacht Jonathan. De machine weegt meer dan 15 ton en is 4 meter breed. De grote grijparmvooraan verzet met gemak 2,5 ton sneeuw in enkele seconden, de kam achteraan verpulvert de klompen sneeuw met schijnbaar gemak. “Ik ben altijd al een
zijn allerlei gegevens af te lezen: snelheid, kracht, afstand, weerscondities, noem maar op. “Ik kan zelfs de diepte van de sneeuwlagen op de piste zien met behulp van een satellietlaser, zodat ik altijd weet hoe diep ik het ijs kan uitgraven.” De bully rijdt zo’n 10 tot 14 kilometer per uur, wat ontzettend snel aanvoelt vanuit de cock- pit, zeker als je een steile helling naar be- neden rijdt. “Maak je geen zorgen”, stelt Jonathan me gerust. “Deze machine kan hellingsgraden tot wel 40% aan, dus dit laatste eind van de piste is een makkie.” Op de steilste stukken rolt Jonathan een loodzware sleepkabel uit, waarmee hij Wendy aan een haak naast de piste vast- maakt. Dat zorgt ervoor dat de bully nog eens 2 ton extra sneeuw kan verschui- ven. De kabel is een kilometer lang, een belangrijke reden waarom er geen skiërs meer op de pistes mogen zijn.” De kracht waarmee zo’n kabel uit de sneeuw in de hoogte schiet als ie aangespannen wordt, kan levensgevaarlijk zijn.” Jonathan is in- tussen al een uur geconcentreerd in de weer. Overal waar de bully is geweest, ligt de piste er weer bij als een netjes gemaaid grasveld. Of het geen eenzame job is, vraag ik hem. “Eenzaam?” Hij wijst naar de diep- te voor ons, waar ontelbaar veel lichtjes in de Nendaz-vallei aan en uit ikkeren. “Hier ben je nooit alleen”, knipoogt hij.
nachtraaf geweest. Ik hou ervan om in de weer te zijn terwijl de wereld slaapt. Dus deze job zit me als gegoten. ’s Zomers werk ik in een houtfabriek, dus ook mijn sociale leven lijdt er niet te hard onder.” Om veiligheidsredenen mag Jonathan pas de piste op wanneer de patrouilleurs bevestigen dat de laatste skiër beneden is. Vandaag is er uitzonderlijk vertraging: bij schemerdonker krijgen enkele Spaan- se skiërs koudwatervrees en zetten ze de laatste etappe te voet verder. Steil precisiewerk De zon is al onder wanneer Jonathan de pistenbully met verbazingwekkend veel precisie op de piste manoeuvreert, de ene hand aan de joystick, de andere aan het controlepaneel. Zodra hij de instructies verandert, voel je hoe de arm, de ijsbre- ker en de rupsbanden zichmee aanpassen. Rondom ons is het pikzwart. Jonathan ver- trouwt blindelings op de computers in de cabine. Op de twee schermen naast hem
De zon is al onder wanneer Jonathan de pistenbullymet verbazingwekkend veel precisie op de piste manoeuvreert.
26
VAB MAGAZINE
Made with FlippingBook - Online catalogs