LISSEWEGE & DAMME
Het is precies die ondernemende joie de vivre die van Lissewege en Damme zo’n fijne pleisterplekken maakt.
Log en Authentiek of design? De Stamper, Damme De Stamper is zo’n plek waar je je instant thuis voelt. Zodra je langs schapen en koeien het erf oprijdt en het wi e woonhuis spot, ga je terug in de tijd. Hier zit dan ook geschiedenis in de grond. De waterput stond in 1300 al op een militaire kaart te blinken. Marc Nyssen, de hartelijke patron, woont hier al zijn hele leven. Zijn grootouders betrokken de hoeve in 1906 en vandaag slaagt Marc er in om zowel gasten te ontvangen als te boeren. De vloeren zijn honderd jaar oud, van de deuren durɾ niemand de leeɾijd te scha en en voor de gastenkamers gebruikte hij eiken balken die hij opzijlegde toen hij pas zeven jaar was. Naast die gastenkamers zijn er ook twee minioases: het bakhuisje (4 personen) en het walhuisje (2 personen). Stuk voor stuk badend in een robuuste, landelijke sfeer. Niet bijeen geshopt, wel heerlijk authentiek. In de keuken wordt gegoocheld met eigen hoeveproducten. De Creuset-po en belanden op tafel en dan wordt er collectief gedeeld en genoten. De Stamper grossiert in het goeie leven.
wel in de muren van die 13de-eeuwse On- ze-Lieve-Vrouw-Bezoekingkerk vervat. Al wie een voet in Lissewege zet, vraagt zich sowieso af hoe dit minidorp zich in godsnaam zo’n kathedraal van een kerk kon permitteren. Dat heeft het dorp aan een mirakel- beeld te danken dat maar bleef opduiken in zijn kreken. Het leidde tot een kerkje dat uitgroeide tot een bedevaartsoord, de eerste halte voor noordelijke pelgrims op weg naar Santiago de Compostella. Om hun veiligheid te verzekeren, werd die bedevaartroute door ridderlijke tempe- liers bewaakt. Aanvankelijk arm en re- ligieus, al snel een rijke, machtige orde. Die orde liet, zo wordt ge uisterd, het be- scheiden kerkje in 1225 vervangen door het huidige, majestueuze exemplaar. Via ’t Vaartje, het 13de-eeuwse ver- bindingskanaal met Brugge en vandaag een van de meest charmante hoekjes van Lissewege, werd Doornikse blauwsteen aangevoerd. Het dorp is het uiteindelijk beter vergaan dan de tempeliers zelf. In 1312 belandden die, nadat ze van aller- lei misdaden beschuldigd werden, op de brandstapel. Maar niet zonder hun spo- ren na te laten. De tempeliers huurden immers ‘onvrijen’ in om kapellen en ka- thedralen te bouwen. Eens hun taak erop zat, werden ze beloond met een vrijgelei- de. Het werden vrijmetselaars en ze lie- ten hun handtekening na. Het vergt wat zoekwerk, maar oplettende ogen vinden ongetwijfeld het half verborgen stenen hoofdje van Baphomet, hun afgod, in die kathedraal van een kerk. Een brugwachtershuisje vol snoep Damme moet qua spannende jongens- boekverhalen niet onderdoen. De Damse Vaart , die het middeleeuwse stadje zo ele- gant in tweeën rijgt, werd immers op vraag vanNapoleon aangelegd. De kleine Franse krijgsheer kon de Noordzee niet meer op enwou koste wat kost een verbinding tus- sen Duinkerke en Antwerpen, zijn twee oorlogshavens. Een kanaal dat Brugge via Sluis met Breskens verbindt, om zo via de Westerschelde Antwerpen te bereiken. Dieper en rechter dan de oude geulen die
het kanaal al eeuwenlang voorafgingen. Bij gebrek aan lokale arbeiders werden er Spaanse krijgsgevangenen aan het werk gezet die in 1811 onder dwang begonnen te graven. Die lie ijke Damse Vaart, veertien ki- lometer lang en geroemd voor haar qua- si eindeloze rij uisterende populieren, was dus niet altijd een oord vol peis en vree. Het lijkt moeilijk te geloven. Want vandaag heerst hier enkel consternatie als een onverlaat iets te vlot het recht opeist om als eerste de smalle brug over te rij- den. Dan wordt er getoeterd en gegesticu- leerd en komt zelfs Guido, die het klein- ste snoepwinkeltje van het land bemant, even uit zijn Brugwachtershuisje piepen om te zien wat al het gedoe is. En terwijl hij dan toch buiten staat, wijst hij je me- teen op die immense knaloranje koi die ondanks wat overgewicht vrolijk in de Damse Vaart rondzwemt. Natuurlijke habitat of niet, deze koi gedijt goed in de West-Vlaamse wateren en het dier spotten is ondertussen een heuse attractie. Net als het snoepwinkeltje zelf. Je kunt er amper met twee binnen, maar een blik op die gla- zen bokalen vol zure bommen, cuberdons en colalolly’s en je wacht geduldig tot het jouw beurt is. > Brugwachtershuisje Damse Vaart Zuid 14b, Damme, facebook.com/brugwachtershuisjedamme Foodiehemel Het is precies die ondernemende joie de vivre die van Lissewege en Damme zo’n jne pleisterplekken maakt. Want geef toe, de twee fotogenieke polderdorpen zouden tot in de eeuwigheid op hun tijd- loze looks kunnen teren. En daar moei- teloos mee wegkomen. De tijd lijkt im- mers geen vat op hen te hebben. Geen lelijke neonreclames, geen ontsierende nieuwbouwwoningen, geen krakkemik - kige leegstand. Alleenmaar harmonieuze lie ijkheidmet een randje van kromgebo- gen knotwilgen. En toch zijn dit geen ver- laten, kartonnen spookdorpen. Integen- deel. Deze polderdorpen oreren. Oud, maar niet belegen dus. In Damme hebben foodies opties zat. Verfijnd dineren in het piepkleine De Zuidkant , goed voor tonnen sfeer en een
> destamper.be
B&B 95, Lissewege Amper tien kilometer verder wacht
een andere wereld. Het contrast tussen beide logeeradressen kan dan ook niet groter zijn. Waar De Stamper uitpakt met boerencharme, regeert hier strak design. Alleen hun polderligging hebben ze gemeen. In B&B 95 huur je een suite of het complete huis, uitgerust met twee suites en aanpalende badkamers. Het huis is tot de nok gevuld met design. Goed voor talloze unieke stukken, schi erende vintage vondsten en… een gouden keuken. Of even tussen grote designnamen mogen leven. En dat midden in het groen, op wandelafstand van die oergezellige dorpskern. Voeg daarbij een ɲjne zwemvijver en je begrijpt dat ook wie niet op zoek is naar wooninspiratie hier aan zijn trekken komt. We zeiden het al, oud maar niet belegen.
> hsplusdesign.be
10
VAB MAGAZINE
Made with FlippingBook - Online catalogs