KRETA
Het binnenland is een eindeloze opeenvolging van indrukwekkende bergketens en vruchtbare valleien. De grillige rotskust herbergt het ene paradijselijke strand na het andere.
ten van het Paleis van Knossos te bezoeken. Dit gigantische complex was volgens de le- gende de woonplaats van koning Minos, die er elke negen jaar zeven sappige jongens en meisjes in het labyrint losliet om als hapje te dienen voor de minotaurus, een bloeddorstig beest met een stierenkop dat blijkbaar op een erg streng dieet stond. Zowel het labyrint als het monster is natuurlijk een Griekse mythe en Minos zelf is het zuiderse equivalent van de Engelse King Arthur. Het paleis is echter geen fabeltje en was eeuwenlang het zwaarte- punt van het politieke en economische leven op Kreta. Tijdens het hoogseizoen kan het hier erg druk worden en om de originele glorie van het complex te beleven zul je hier en daar je verbeelding moeten gebruiken. Het blijft ech- ter een indrukwekkende en historisch onvoor- stelbaar belangrijke site. Wie naar Kreta trekt zonder Knossos te zien doet zichzelf tekort. De charme van Chania Heraklion mag dan de grootste stad van Kreta zijn, Chania is met voorsprong de mooiste. Dit is hoe een mediterrane havenstad er in ieders verbeelding uitziet. Een betoverende Veneti- aanse haven vol pastelkleurige gevels en res- taurantjes die zich in een halve cirkel langs het water uitstrekken, een historisch centrum vol mooie kerkjes, een doolhof van winkel- steegjes om in te verdwalen, een indrukwek- kend fort en dito vuurtoren om het geheel te beschermen. Het is een stad voor romantische avondjes en diners bij kaarslicht, waar je na een laatste glas wijn licht beschonken arm in armweer naar het hotel kuiert. Ik houd het bij een glaasje op de middag langs de kade, terwijl ik een oude visser in het oog houd die onder een parasol geduldig op de vangst van de dag zit te wachten. Een mens moet spelen met de kaarten die hij krijgt. Ook rond Chania valt heel wat te beleven. Zo’n tien kilometer buiten de stad ligt de ruï- ne van het oude Aptera: een interessante his-
1
2
torische site die er zo goed als verlaten bij lag. In de oudheid was dit één van de voor- naamste stadstaten op Kreta, tot een stevi- ge aardbeving rond het jaar 700 roet in het eten gooide. Het duurde tot de Byzantij- nen zich hier settelden voor er weer leven in de brouwerij kwam. Door deze vreem- de geschiedenis kun je nu op dezelfde site zowel een perfect bewaard antiek theater als een klooster uit de twaalfde de eeuw be- wonderen. In dat theater worden trouwens nog steeds optredens georganiseerd. Ook jij kunt er – als niemand kijkt – desgewenst een monoloog afsteken. Wie even de beentjes wil strekken – en met ‘even’ bedoel ik de hele dag – moet ten zuiden van Chania door het grootste ravijn van het eiland trekken. De Samariakloof is een fantastisch natuurspektakel en trekt in het hoogseizoen duizenden wandelaars per dag. De route is zestien kilometer lang en loopt tussen vijfhonderd meter hoge wanden die op sommige plaatsenmaar een paar meter van elkaar staan. Aangezien ik ook zestien kilometer terug zou moeten stappen om de wagen op te pikken, koos ik wijselijk voor de kleinere Therissokloof. Die kun je gewoon met de auto door. Het enige waarvoor je moet opletten zijn over- stekende berggeiten. Je ziet de beesten over het hele eiland op de meest duizelingwek- kende rotspunten doodkalm van het uit- zicht genieten. Wat een waaghalzen.
24
VAB MAGAZINE
Made with FlippingBook - Online catalogs