/
stične muzike bilo jasno da Berger ulazi u avion kojim će se vratiti samo mrtav. Poruka filma i predstave ipak je bi- la optimistička – sloboda i ljubav će pobediti. Da ono što su već videli Amerikanci na Brodveju 1968. zaživi u Beogradu, zaslužni su bili rediteljka Mira Trailo- vić i Jovan Ćirilov, dramaturg, koji su predstavu gledali u teatru Biltmor i rešili da je postave u Ateljeu 212. Istina, Ćirilov je bio malo sumnjičav po pitanju mogućnosti da se ovde pronađe dovoljan broj muzikalnih glumaca, ali je Mira bila sigurna u uspeh. I zaista,već početkom nared- ne godine počele su pripreme za beogradsku premije- ru. Trailovićeva, Ćirilov, pijanista Saša Radojčić i koredi- telj Zoran Ratković krenuli su u obilazak diskoteka da iz prikrajka posmatraju ko najbolje igra, ali i izgleda. Mit o Kosi uveliko se već bio proširio tadašnjom izvanblokov- skom Jugoslavijom, pa su odabrani bili više nego spre- mni da kažu – da. Poziv na audiciju osvanuo je i u novinama i na nje- ga se javio Jugoslav Vlahović, docnije profesor Fakulte- ta primenjenih umetnosti u Beogradu i ilustrator NIN-a. – Tek sam maturirao, amaterski se bavio muzikom i karikaturom i bio željan umetničke akcije – kaže Vlahović. Ni njemu, kao redovnom čitaocu Nju mjuzikl ekspre- sa , Kosa nije bila nepoznata. U tom časopisu je objavlje- na fotografija završne scene iz predstave. Prikaz komada na televiziji asocirao ga je na žurke u tadašnjem Beogra- du. Ušao je u ansambl, što mu je promenilo život ili bar ulepšalo mladost. Ništa ne prepuštajući slučaju, Trailovi- ćeva je rešila da glumce podeli na nosioce teksta, već do- kazane Dragana Nikolića, Mišu Janketića i Branka Mi- lićevića, i one koji će učestvovati u masovnim scenama, pevati i igrati. – U gradu su se šalili da je Kosa najjeftiniji striptiz-bar – smeje se Vlahović. Ali Kosa je, naravno, bila mnogo vi- še od toga. Premijera 19. maja 1969. bila je pravi bum, a predstava je odmah postala omiljena. Toliko da je nedeljom i na tur- nejama ansambl nastupao i po tri puta dnevno. Naša Kosa je po kvalitetu bila jednaka brodvejskoj, dok se od drugih svetskih izvedbi izdvajala interakcijom sa gledaocima. Tu specifičnost su primetili i Ragni i Rado prilikom posete Beogradu. Spontano su se priključili ansamblu Ateljea u nekoliko numera i to doveka pamtili i prepričavali u me- dijima. Pevalo se i Josipu Brozu Titu, tadašnjem predsed- niku Jugoslavije, povodom proslave njegovog rođendana u Domu omladine. Vežbajući koreografiju za ovu poseb- nu priliku, neko se setio da bi okretanje Titu, nezamisli- Few Yugoslavs spent time in the United States during those years, but Jugoslav Vlahović spent two summer months in the States in 1971, via the Camp America programme, using the transoceanic opportunity to spend another two weeks wandering beyond the camp’s programme. And, rst and foremost, to participate in a Broadway performance of Hair. “At the end of the show, I presented myself to assistant producer Marco de Mario, who’d left Istria as a boy with his Italian parents in 1945, and asked him if I could go on- to the stage of the Biltmore Theatre together with the en- semble,” explains Vlahović proudly. And so he danced with the New York “Tribe” for a minute and and leapt around to the stroboscope. JUGOSLAV VLAHOVIĆ: ALSO IN BROADWAY’S HAIR
Prve probe na sceni bez kostima. Kosa je uvežbavana sedam meseci, od audicije septembra 1968. do premijere sredinom maja 1969. First rehearsal without costumes. HAIR was rehearsed for a full seven months, from the auditions of September 1968 to the premiere performance in May 1969
Dragan Nikolić u ulozi Bergera i Miša Janketić kao Klod Dragan
Nikolić in the role of Berger and Miša Janketić as Claude
JUGOSLAV VLAHOVIĆ: I U BRODVEJSKOJ KOSI
Malo ko je od Jugoslovena tih godina boravio u SAD, ali je Jugoslav Vlahović u Sjedinjenim Američkim Dr- žavama proveo dva letnja meseca 1971. zahvaljuju- ći programu Kamp Amerika , iskoristivši prekooke- ansku priliku da još dve nedelje slobodno luta van programa kampusa i povrh svega učestvuje u brod- vejskom izvođenju Kose . Predstavio sam se pomoć- niku producenta Marku de Mariju, koji je 1945. kao dečak sa roditeljima Italijanima napustio Istru, dru- žio se sa ansamblom tri dana i na rastanku zamolio ga da izađem na scenu teatra Biltmor – priča Vlaho- vić ponosno. Tako je sa njujorškim plemenom jedan minut igrao i skakao uz stroboskop.
52 |
Made with FlippingBook interactive PDF creator