ČEKAJUĆI GODOA, DOBILI SMO BEKETA WHILE WAITING FOR GODOT, WE GOT BECKETT
SAMO NAIZGLED NIŠTA SE NE DEŠAVA IT ONLY APPEARS AS THOUGH
NOTHING’S HAPPENING
Tekst/Words: Ana Popović, pozorišni reditelj / theater director Fotografije/Photography: Veljko Živković, Getty
M alo je poznato da je Semjuel Beket, dobitnik Nobelove nagrade za knji- ževnost, posetio Beograd 1958. go- dine. U prestonici Jugoslavije pro- veo je nekoliko dana rešavajući autorska prava za prevode svojih romana, da bi potom otputovao u Lovran, gde je, sa svojom ženom Suzanom, odseo u hotelu Beograd . Jer, srpskohrvatski je bio prvi evropski jezik na koji su prevedena Beketova dela, ako ne računamo prevode koje je sam pisac radio. Prevoditeljka Kaća Samardžić bila je žena Ra- domira Konstantinovića, jedinstvenog intelektu- alca, čiju Filosofiju palanke danas citiramo više nego ikad. Zahvaljujući pismima koje je Rade raz- menjivao sa Beketom, kao i jednoj krišom snimlje- noj fotografiji Srboljuba Vranića, reportera Politi- ke , danas imamo uspomenu na Beketovu posetu Beogradu. Na njoj su Beket i Kaća kako šetaju Uli- com Narodnog fronta. Beket je bio skroman i po- vučen. Kao da je baš zato privlačio pažnju javnosti. Ljubav između irskog i srpskog naroda pro- teže su od ličnih simpatija do naklonosti domaće čitalačke publike prema irskoj literaturi. Bliskost i prepoznavanje odrazili su se i na rano interesova- nje mladih beogradskih pozorišnih umetnika za komad Čekajući Godoa , koji je izazvao globalnu revoluciju u poimanju pozorišta. Beograd je pr- vi grad posle Pariza koji je dobio svoju postavku prvog antikomada u istoriji pozorišta. Kao što je slučaj i sa drugim revolucijama, i ova je bila teš- ka. Na sam dan premijere predstava je skinuta sa repertoara Beogradskog dramskog pozorišta, a le- genda kaže da je ključnu ulogu u tome odigrao Miroslav Krleža, kome se nije dopao nihilistički ton drame. Reditelj Vasilije Popović, inače prvi diplomirani student režije Akademije dramskih umetnosti, pod pseudonimom Pavle Ugrinov, do- življava strašan profesionalni udarac i dobija za- branu režiranja u pozorištu na Krstu. Autori predstave nisu dozvolili da ih to spreči da publici pokažu svoj rad i u tome im je pomo- gao tada mladi, ali perspektivni slikar Mića Po-
Beograd je prvi grad posle Pariza koji je dobio svoju postavku prvog antikomada u istoriji pozorišta. Kao što je to slučaj sa drugim revolucijama, i ova je bila teška
Čekajući Godoa u
pariskom pozorištu Eberto juna 1956. “Waiting for Godot“, Paris theatre Hebertot, in June 1956.
Belgrade was the rst city after Paris to receive a setting for the rst anti-play in the history of theatre. As with other revolutions, this one was also tough
| 41
Made with FlippingBook interactive PDF creator