92
Meritum 1-2 (76/77) 2025 Mazowiecki Kwartalnik Edukacyjny
MACIEJ KOSIERADZKI EDYTA KARPETA
PRZEBIEG ZABIEGU TRANSPLANTACJI
biorcy dokładnie w to samo miejsce. W ten sposób przeszczepiane jest serce, płuca (najczęściej naj- pierw rozdzielone, wszczepione każde oddzielnie), a czasami wątroba. Pozostałe narządy, np. nerkę, trzustkę, umieszcza się niżej, na talerzu biodrowym. Poza sercem, każdy z narządów produkuje różne wydzieliny lub komunikuje się ze środowiskiem zewnętrznym i trzeba tę komunikację zachować: moczowód należy wszyć do pęcherza moczo- wego, przewód żółciowy zespolić z przewodem żółciowym lub jelitem cienkim biorcy, dwunast- nicę trzustki przeszczepianej, w której mieści się ujście soku trzustkowego, również zespala się z jeli- tem czczym, oskrzele lub tchawicę przeszczepu z odpowiednim narządem biorcy. Po funkcjonalnym odtworzeniu całości anatomii pozostaje jedynie zamknięcie powłok skórnych z odtworzeniem ich warstwowej budowy. Brzmi to dosyć prosto, tym niemniej zabiegi wykonywane są na naczyniach krwionośnych, przez które przepływa więcej niż 1 l krwi na minutę, więc wszystkie przeszczepienia trzeba uznać za rozległe i obciążone istotnym ryzykiem.
Pobrany narząd przechowywany jest w hipoter- mii, w około 4°C, zanurzony i wypełniony płynem, który hamuje transport komórkowy i zużycie energii, spowalniając proces obumierania. Ten okres nazywamy czasem zimnego niedokrwienia i powszechnie uważany jest za relatywnie mało szkodliwy w całym procesie przeszczepienia, ale prawda uniwersalna w tym przypadku brzmi: im krócej, tym lepiej. Niezależnie od przeszczepia- nego narządu, jego „ożywienie” i powrót meta- bolizmu oraz funkcji umożliwi zasilenie narządu w tlen i produkty odżywcze transportowane przez krew biorcy. Odbyć się to może wyłącznie poprzez szczelne połączenie naczyń krwionośnych biorcy z naczyniami (tętnicami i żyłami) przeszczepu. Takie połączenie, czyli zespolenie naczyniowe, stało się wykonalne dzięki pionierskim pracom francuskiego chirurga Alexisa Carrella na początku XX wieku. Za opracowanie techniki szwu naczyniowego otrzy- mał on w 1912 roku Nagrodę Nobla. Część narzą- dów dawcy przeszczepiamy po usunięciu narządu
Wybrane etapy przeszczepienia nerki A. nerka przygotowywana do wszczepienia – po lewej widoczne struktury wnęki nerki; B. nerka po przywróceniu przez nią krążenia różowa, po lewej widoczny moczowód, do którego wprowadzono cewnik szynujący; C. moczowód zespolony z pęcherzem moczowym, pod spodem widoczne zespolenia naczyniowe i naczynia nerki (pozycja nerki jest odwrócona, tj. lewa nerka została wszczepiona na prawą stronę) przed zamknięciem powłok.
Made with FlippingBook - Online Brochure Maker