Kees glundert als hij het enthousiasme van Dominique gewaarwordt. Het is dan ook bijzon- der dat een stagiaire op zo’n jonge leeftijd aan- voelt dat ze zich zo thuis voelt. Het hele gesprek zullen woorden als “warmte”, “open” en “altijd welkom” regelmatig vallen als rijpe appels van een boom. De derde dame van de boekhouding stelt zich voor: ‘Ik ben Nadirah Nabibaks en ik ben sinds 1 juli 2020 werkzaam bij Van Steensel. Ik heb de hbo Bedrijfskunde gevolgd in Breda, ik kom namelijk uit Tilburg. Mijn partner is een Rotterdammer, zodoende kwam ik hier in Rotterdam terecht. Ik woon nu samen met hem in Maassluis en we hebben drie kinderen. Er is best wel een cul- tuurverschil tussen Brabant en Rotterdam ja hahaha. Het is hier sowieso veel drukker overal en de mensen zijn wat eh… directer… mag ik dat zeggen?’
Nadirah kijkt ons bescheiden aan en als ze ziet dat de rest van de tafelgenoten (immers allemaal Rotterdammers) spontaan beginnen te lachen, durft ze verder te gaan: ‘Ik werkte bij de gemeente Maassluis, maar daar boden ze geen vaste contracten aan. Ik reageerde op een vacature, sprak Vanessa en er was meteen een klik. Sindsdien doe ik hier een deel van de financiële administratie.’ Leidinggevende over de afdeling, en daarmee lid van het MT, is Sander van den Berg al haast hij zich het woord “leidinggevend” te nuanceren: ‘We hebben hier een tamelijk platte organisatie, dat werkt wel zo prettig. Mijn voorgeschiedenis: ik heb op de meao Bedrijfsadministratie gedaan, daarna gewerkt voor de OV-studenten- kaart en bij Klok Containers op Zuid, maar daar wilde ik na zes jaar weg. Mijn moeder werkte bij a.s.r. en zij tipte Van Steensel Assurantiën: “da’s een goeie!” had ze gezegd. Afijn, gesolliciteerd en aangenomen. Dat was 1 april 2000. Ik had meteen een goed gevoel, dat begon al bij het sollicitatiegesprek met Kees. Dat liep zoals vanzelf… ik weet niet… het paste gewoon. En ik zit er nu dus alweer 22 jaar!’
Boekhouden is administreren, is registreren, is vastleggen, is ordenen. De uitkomst van een som liegt nooit. In tegenstelling tot woorden zijn cijfers niet voor meerderlei uitleg vatbaar. De overzichtelijkheid van cijfers geeft gemoeds- rust. Dominique: ‘We gaan regelmatig wat leuks doen met de meiden van alle afdelingen… een happie eten of met elkaar naar de film. Dat regelen we onderling ja.’ Sander: ‘Wij zijn een tijdje terug met de mannen naar Milaan geweest. Happie, drankie en naar het voetballen. Dat gaan we binnenkort weer doen in Barcelona. En minder ver van huis: ik ga regelmatig een bakkie doen bij “schade”, want dan móet ik het effe over het voetballen hebben hahaha…’ De homogeniteit op en tussen de afdelingen
wordt ook nog eens versterkt door Kees’ initiatief om mee te doen aan het Vitality programma van a.s.r. verzekeringen waarbij alle medewerkers beloond worden voor hun vitali- teitsverrichtingen middels een puntensysteem. ‘Erg leuk, je voelt al iets van concurrentie onder- ling!’, zo laat Christine weten, doelend op het aan- tal stappen dat dagelijks geadviseerd wordt. ‘Oh, ik weet nog steeds niet hoe ik die moet instellen hahaha!’, bekent een breeduit lachende Nadirah. ‘Ik maak me geen zorgen’, constateert Sander tevreden, ‘ik kom vrijwel iedere dag op de e-bike naar de zaak vanuit Heerjansdam. Zijn toch dagelijks zo’n slordige 40 kilometers en dat telt lekker aan!’ De bal lag op de stip, maar tegen vier vastbera- den doelverdedigers bleek zelfs een geroutineer- de strafschoppenspecialist niet opgewassen. Al- leen als de rijen gesloten zijn, is de homogeniteit gewaarborgd: de doelverdediging van FC Van Steensel staat als een huis! Net als eerder bij de verdediging, kijk ik na af- loop ook nu weer recht in de stralende ogen van de tevreden trainer-coach… en ogen liegen nooit!
Sander laat een korte stilte vallen.
De woorden hard werken en loyaliteit vul ik zelf in, omdat zij een logisch gevolg zijn van de predicaten die Christine, Dominique, Nadirah en Sander zelf gebruikten om Van Steensel te definiëren. Christine: ‘De vrijheid die je krijgt, vind ik ook prettig. Er zit niemand over je schouder mee te kijken. Het komt toch wel goed.’ Kees: ‘Maar dat kan ook, omdat jullie het vertrouwen waard zijn. Jullie werk is altijd correct en op tijd af.’ Keepers hebben -als sluitpost- de neiging een tikkie eigenzinnig te zijn en hun metaforische vakbroeders van de boekhouding doen daar niet voor onder. Ze hebben allemaal “iets” met cijfers, maar wat dat “iets” precies is, blijft het geheim van de smid.
‘…het mooie van Kees… toen mijn moeder over- leed, vroeg Vanessa wie ik eventueel voor de uitvaart zou willen uitnodigen. Ik had haarzelf en Kees geantwoord. En ze waren er. Zoiets betekent alles voor mij. Dat was 11 september 2016… mijn moeder die Kees’ bedrijf nog had geadviseerd toen ik bij Klok weg wilde…’ ‘Sander heeft een ongelofelijk lief en trouw karakter. Hij is zelden op een fout te betrappen. Een mooi mens.’ Veelzeggend: het personeelsverloop bij Van Steensel is bijzonder laag. De vier keepers van FC Van Steensel klinken dan ook eensluidend als ge- vraagd wordt naar het DNA van het bedrijf: menselijkheid, openheid, vriendelijkheid, familie- gevoel, gezelligheid.
124
125
Made with FlippingBook flipbook maker