pad was met de limo, reed ik met een ton aan marken in contanten rond, en storten op een Nederlandse rekening in Duitsland kon toen nog niet. Ik wist niet waar ik al die biljetten kwijt moest. In al mijn jaszakken, onder de stoelen in de auto, noem maar op haha. Ik moet vaak glimlachen als de Top 2000 aan het eind van het jaar gedraaid wordt, want aan vrijwel iedere artiest uit de jaren ’70 en ’80 heb ik wel een persoonlijke herinnering. Maar het leven van hotel in, hotel uit, vliegveld in, vliegveld uit was ik op een gegeven moment een beetje zat. Rick DeVito, de frontman van Rickey & the Frog, wees me op de wereld van de pizzabezorging. Dat bestond nog helemaal niet die tijd, hij had het in het buitenland opgemerkt. Zo ben ik in 1987 begonnen met de allereerste vestiging van Don Pizza… de vestiging aan de
Kanaalweg in Capelle bestaat overigens nog altijd.
Pizza aan de Kanaalweg mij gewezen op een mooi pand, dit huidige pand dus aan de Kompasstraat, om een Carwash te beginnen. Afijn, zo gezegd, zo gedaan. Ik had er natuurlijk de ballen verstand van, maar mijn affiniteit met auto’s en techniek kwam natuurlijk wel goed van pas. Dit werk doe ik nu dus een jaar of dertien, met groot plezier. Vanaf dag één is onze zoon Bob bij ons komen werken. Het begon als een bijbaantje, hij voetbalde op een hoog niveau bij Feyenoord, schopte het zelfs tot het tweede, en volgde een studie als personal trainer. Maar het werd hier bij Carwash Capelle steeds drukker en zo- doende kreeg hij steeds meer te doen. Bob is nu bedrijfsleider. Ik ben trots op onze samen- werking, we hebben nooit onenigheid, hij leert snel en is een harde werker. Hij zal de Carwash
Capelle op termijn over gaan nemen, de continuïteit is gewaarborgd, zoiets geeft rust.
Naast de pizzeria ’s was ik ook nog eens een autoraceschool begonnen. Op de circuits van Assen en Zandvoort konden mensen bij mij een racelicentie halen, maar we verzorgden ook race-events voor bedrijfsuitjes. Van het toen- malige raceteam March kocht ik drie Formule 6 raceauto’s die we voor opslag en onderhoud onderbrachten bij de werkplaats van Jan Lammers. Dat gebeurde allemaal in de periode ’94 – ’98. Het beheren van de Don Pizza restaurants heb ik tot 2011 volgehouden. Op een gegeven moment schoten de pizza- en shoarmatenten als paddenstoelen uit de grond, ik zag er geen heil meer in. Nou had een buurman van Don
De kans op schade in een wasstraat is groot, de auto’s zijn steeds meer robots geworden. Het gaat wel eens mis, omdat sommige bestuurders geen idee hebben hoe ze hun auto in zijn vrij moeten zetten of hoe ze hem van de auto- matische handrem af krijgen. Dat is ook voor ons vaak een gepuzzel, want iedere auto werkt weer anders. Het komt voor dat een klant de verantwoordelijkheid van een schade aan een van onze machines ontkent – om die reden heb- ben we overal camera’s hangen, zodat we precies kunnen achterhalen welke auto schade heeft veroorzaakt. Dat is verzekeringstechnisch natuurlijk belangrijk, vandaar dat onze samen- werking met Van Steensel optimaal moet zijn. Die beelden van onze camera’s gebruiken zij immers als bewijsmateriaal om de schade te kunnen verhalen. Ik ben nu 67 jaar, maar ben nog altijd fit en vol energie. Vanaf mijn zestiende wielren ik. Op de racefiets maak ik mijn koppie leeg, doorde- weeks lekker alleen, in het weekend met een vast fietsgroepje. Met een gezond lichaam houd je dit leven het langste vol.’ Van manager in de muziekbranche tot bezitter van pizzeria’s tot eigenaar van een auto- raceschool tot wielrennende bedrijfseigenaar van de Carwash Capelle…. terwijl Kees en ik ademloos aan zijn lippen hingen, vertelde Hans Janssen zijn verhaal schouderophalend, alsof zijn levensloop de normaalste zaak van de wereld is… “Met een gezond lichaam houd je dit leven het langste vol.”
232
233
Made with FlippingBook flipbook maker