De proloog
De proloog met Cor van Steensel ”Draaide daar niet alles om? Mensen helpen… klanten helpen”
Het is stil en koel in zijn kamer. Dat vindt hij pret- tig. Net als vroeger, beneden. Dan ging hij graag vissen na een drukke werkdag. Alleen. Op de Rotte. Niks. Eventjes niks. Bij de herinnering aan vroeger begint hij te glim- lachen. Hij betrapt zichzelf erop dat hij de laat- ste tijd steeds meer aan vroeger, aan beneden, denkt. Dat komt natuurlijk door het aanstaande jubileum. Althans aanstaand… het duurt nog twee jaar dat Van Steensel Assurantiën, zíjn Van Steensel Assurantiën, 60 kaarsjes mag uitbla- zen. Maar zijn zoon Kees is er nu al druk mee. Van boven volgt hij alle verrichtingen van zijn zoon die trouwens nog steeds witte koffiekopjes heeft. Wit. Wit! In zijn tijd beneden had hij al ge- zegd dat ze over moesten stappen op blauwe kopjes. Geen gehoor aan gegeven. Onbegrijpe- lijk. Cor loopt naar de boekenkast en haalt er de Plus Assurantie, de nieuwsbrief van Van Steensel, uit. Het is het jubileumnummer 36, verschenen in het najaar van 2013, vijftien jaar na zijn over- lijden. Eerlijk is eerlijk, het was een mooi krantje geworden. Met een mooie tijdslijn op de hoofd- pagina. Duidelijk. Overzichtelijk. Hij had zelf alleen voor een diepere kleur blauw als achter- grond gekozen. Deze kleur blauw was te flets. Dat had Kees moeten zien.
Noorden. Zijn moeder was een lieve zorgzame vrouw. Ze gaf het leven aan drie kinderen. Piet, Suzanne en Cor. Zijn zusje Suze was in een teil kokend heet water gevallen. Ze kwam erbij om. Drie jaar. Werd twee jaar daarna geboren. In 1930. Wat een verdriet moet zijn moeder heb- ben gehad. Er werd beneden nooit veel over gesproken. Boven ook niet trouwens. Recht te- genover de waterstokerij aan de Vletstraat van zijn pa was het verzekeringsavontuur van zijn broer Piet en van Cor begonnen. In 1949. Het leek eeuwen geleden, alsof het gisteren was… mijn hemel… (hier moest hij lachen, want dat was precies waar hij zich sinds 1998 bevond). 1963. Cor van Steensel begint C. van Steensel Jr. Dat was op de Bergweg ja. Althans. Daarheen verhuisde hij in 1966. Wat een carrièremove.
Eigenlijk had hij leraar willen worden, maar zijn gehoor had hem in de steek gelaten. Best be- langrijk als leraar. Hij moest lachen. Op latere leeftijd maakte hij bij gelegenheid gebruik van dit euvel. Altijd handig om iets níet te willen horen… Hij grinnikte terwijl hij op het grote scherm keek wat er beneden gebeurde. Niet veel bijzonders. Zijn zoon Kees was aan het werk. Dat beviel hem. Cor begon automatisch te tekenen als hij zijn zoon zag werken. Poppetjes. Figuurtjes. Mensjes. Met drie handen en achttien vingers. 1988. Kees van Steensel komt in bedrijf Cor kijkt naar het fotootje van Kees in Nieuws- brief 36. Kees houdt zijn kin vast en glimlacht. Niet uitbundig. Maar dat hoort ook niet. “Trots op jubileumeditie” staat er als kop boven. Trots. Trots. Van trots koop je geen brood jongen. Cor had het woord trots nooit hardop uitgesproken. Maar hij was het weldegelijk.
Hij bladert niet door het krantje, maar houdt zijn vinger bij de tijdslijn.
1949. Start bedrijf Piet en later Cor van Steensel aan de Vletstraat Ja. Mooi was dat. Cor zelf was 19 jaar. Zijn jeugd- jaren kan hij zich nog verbazingwekkend goed herinneren. Hun vader Kees was waterstoker. Wat heet! Hij was dé waterstoker van het Oude
De proloog
Rotterdam-Rotterdam | 1963-2023
Start
Prins Pieter Christiaanstraat 61, Rotterdam | Van Steensel Assurantiën Prins Pieter Christiaanstraat 61, Rotterdam | Van Steensel Assurantiën
Finishplaats
Proloogwinnaar Cor van Steensel
6
7
Made with FlippingBook flipbook maker