‘Ik heb alles zelf gedaan. Zoals ik de marathon onder de drie uur liep. Zonder atletiek- vereniging. Op eigen kracht. RiSCON was mijn levenswerk en ik wilde geen andere mensen dan mijn eigen familie in het bedrijf… in 1999 was de tijd rijp…’
Te glibberig. Te snel. Te popiejopie.’
Als uit het niets krijgt Harry later die vakantie een briljante ingeving: Kees van Steensel! Die moet hij bellen, ook al hebben Gerda en Bianca nog nooit van die “recht voor zijn raap” Kees gehoord: ‘Iemand die stáát voor zijn klanten, zelfde insteek. Dat is dat mouwen opstropen van hem. En ja, het klikte meteen. Puur op gevoel. Puur op intuïtie. En ja, pas toen kon ik met een gerust geweten loslaten.’ ‘Alles klopte’, vult Kees aan, ‘Harry heeft hier nog enige tijd meegelopen om de transitie in goede banen te leiden en ook Bianca past perfect in ons team.’ ‘Ik zag er best tegenop’, bekent Bianca, ‘maar het is allemaal zo vanzelfsprekend gegaan. Begin 2017 was de overname een feit dus ik werk hier alweer vijf jaar. Ik heb me nooit het vijfde wiel gevoeld.’ Tijd voor een derde stilte. Nu is het Kees die het momentum pakt door Harry indringend aan te kijken: ‘Ik ben op een gezonde manier jaloers op jou Harry. Hoe jij die overname hebt begeleid en hóe je daarna afstand nam… echt chapeau… ik heb met eigen ogen gezien hoe mijn vader daar- aan kapotging…’
Bianca:
‘Ik had op de HES de studierichting Econo- misch-Linguïstisch afgerond en was gaan wer- ken bij de firma Van Dijk Delft, een interna- tionaal handelsbedrijf in groente en fruit. Het werk vond ik wel aardig, maar ik wist al snel dat het niet mijn eindstation was. Ik had al een paar keer informeel met mijn vader gesproken om eventueel met mijn ouders samen te gaan werken, op eigen initiatief, want hij heeft mij nooit gepusht. Echt nooit.’
Een tweede stilte valt. Harry:
‘Ik weet het nog als de dag van gisteren… ze faxte me vanaf haar werk…. “Pap, ik doe het”, stond erop... meer niet…’ Als de stokkende stemmen van vaders van Zuid dienst weigeren, dan weten we dat het serious business is. Er is geen kruid gewassen tegen een hechte bloedband. Van meet af aan voelt Bianca zich als een vis in het water bij RiSCON – ze roemt de enorme diversiteit van het assurantie- werk. Een perfecte match! Achttien jaar lang knokken Harry, Gerda en Bianca voor de belangen van hun klanten, maar Harry weet dat hij ooit het stokje moet overdragen. Maar wanneer begint ooit? In 2015 bereikt hij als 65-jarige de pensioengerechtigde leeftijd en Harry weet, conform de afspraak met zichzelf, dat hij móet loslaten: ‘Een aantal gegadigden had zich gemeld bij mij om RiSCON over te nemen, maar een stem- metje in mij hield me tegen. Met één kandidaat was ik ver. Ik weet nog goed... ik stond met Gerda aan de gate van Rotterdam Airport om naar ons huis in Spanje te vliegen en ineens voelde ik dat de deal niet door kon gaan.
Moraal van dit verhaal?
Vaders blijven levenslang zonen en de moeders van nu blijven voor eeuwig dochters. Voor allen geldt dat er geen enkele grotere levensopdracht bestaat dan de kunst van het loslaten. Maar, it takes two to tango:
De kunst van het loslaten staat gelijk aan de gave van de respectvolle overname.
72
73
Made with FlippingBook flipbook maker