“Harry” vroeg of ik niet bij Herasto wilde werken en dat heb ik gedaan. Ik werk iedere dag met ontzettend veel plezier, zo lang Onno maar in zijn kamer blijft hahaha. Hier heerst echt een hele gemoedelijke sfeer.’ De passie voor oldtimers delen Onno en Monique. Laatstgenoemde noemt het “gewoon kikken” om over de Duitse Autobahn te scheuren en Onno steekt zijn liefde voor oude auto’s niet onder stoelen of banken: ‘Het moet bij voorkeur een cabrio zijn. Dat geeft echt een vakantiegevoel. Mijn favoriet was deze witte Porsche, een cabrio uit ’83. Voor de ver- zekering is die passie voor oldtimers niet echt noodzakelijk natuurlijk, maar ik denk wel dat het helpt.’ In de auto terug naar Rotterdam haalt Kees meer en meer herinneringen op. Goud van oud zo’n vriendschap, denk ik als we de Van Brienenoordbrug op rijden.
‘Mijn naam is Clemens Schellings. Vlak na het overlijden van Onno’s pa was Onno op zoek naar een partner, eigenlijk een sparringpartner. Ik werk sinds 1980 in de verzekeringen, gestart als inspecteur bij de NVG en via een aantal functies en werkgevers uiteindelijk als kantoor- manager bij Guijt in Boekel. Ik kende Onno van het golfen. Ik accepteerde zijn aanbod en werd voor 50% mede-eigenaar van Herasto. Dat is nu twintig jaar geleden… ik kan wel spreken van een goed huwelijk. De toverformule is dood- simpel: privé en zaak gewoon gescheiden houden.’ De verzekeringen voor de oldtimers worden ondergebracht bij Van Eijk Verzekeringen maar de Europeesche Verzekeringen wilde hun vol- macht intrekken. We schrijven 2012 en schrijven 2022 als Kees het woord neemt: ‘Ik werd gebeld door Piet Plantinga van de Europeesche met de vraag of ik het account niet kon overnemen. Zo kwam ik ineens op een bij- zondere manier met Onno in contact. “Dat we dat niet eerder hebben bedacht”, zeiden we nog. En dat doen we anno nu nog steeds, overigens niet alleen oldtimers. Ik nam daarmee een risico, want als we het niet goed hadden gedaan dan had onze vriendschap onder druk komen te staan.’ Vriendschapsbreuk lijkt me het enige risico dat onverzekerbaar is. Clemens, Onno en Kees beamen dat alles goed is gegaan vanwege de open en eerlijke manier van communiceren van Herasto en Van Steensel. Het is een wissel- werking van vertrouwen. Als Monique binnen- komt met glazen vers bronwater, haalt Clemens foto’s van oldtimers van de muur van Onno’s kamer en wordt het een gezellige boel. Terwijl de heren als kleine jongens de foto’s van de oldtimers tegen het decor van de Großglockner bewonderen, neemt Monique het woord: ‘Ik werk sinds 1 juni 1998 bij Herasto. Ik werkte altijd parttime voor een drukkerij maar toen onze dochter werd geboren viel het steeds moeilijker te combineren.
88
89
Made with FlippingBook flipbook maker