Etappe 21, Dominial
Man van staal, hart van goud “Wij zijn geen luis in de pels, maar meer een gewilde bruid.”
Mensen met de X-factor. Je komt ze niet vaak tegen. Mensen met de X-factor kijken geen kat uit de boom, nemen van quitte af aan het woord, zwaaien, maken handgebaren, trekken mimieken en spelen dusdanig met hun wenkbrauwen dat je automatisch aan hun lippen blijft hangen. Op een volkomen natuurlijke manier eisen zij de aandacht op. Ze weten hoe de hazen lopen, noemen beessies bij hun naam en spreken, spelen en kijken met vuur.
reld mee. Als vanzelf. Andersom ook. Bij een ernstige toon past een pas op de plaats. Het tempo, het vuur, de sfeer en de kleur worden door Aad Hersbach bepaald. De setting is voor- treffelijk. De ontvangstruimte geeft zicht op de fabriekshal die op een artistieke manier verlicht wordt door de vuurtongen die her en der uit de verschillende fabrieksonderdelen schieten. De fabriek is een magisch kunstwerk an sich.
‘Ik wist meteen dat ik niet wilde studeren. Ik was geen schooltype. Te onrustig, te eigengereid. Bovendien wilde ik onafhankelijk zijn en mijn eigen centjes verdienen. Ik werkte keihard. Zo had ik op school al een handeltje in de reparatie van de brommers van mijn klasgenoten. Ik had, heb, twee rechterhanden. Da’s gewoon mazzel. Begin jaren tachtig kreeg ik de kans van mijn vader om een opleiding te volgen in de staal- fabriek Kind & Co. in Bielstein. Daar heb ik alles, maar dan ook echt álles, van en over staal geleerd. Toen ik bij mijn vader ging werken ging eigenlijk alles vanzelf. We hadden geen aparte technische of commerciële afdeling, want dat was ik ineen. De klanten kregen dus allemaal én snel én direct een passend advies van me.’ Net als zijn geliefde staal wordt ook Aad Hersbach gehard, maar hij door het leven. Door schade en schande wordt hij wijs. Hij leert, loert, trekt, duwt, kijkt, ontwijkt, zoekt, vloekt, gaat, komt, reist, bindt en vindt. Het woord Fingerspit- zengefühl valt. Plotseling. Als uit het niets. Tijd voor contemplatie is er niet. Dat geeft ook niet, want het is nu te doen: ‘In 2014 komt er toch iets op mijn pad. Je wilt het niet weten. Zoals gezegd, er zijn slechts twee beursgenoteerde multinationals in Nederland die hetzelfde werk doen als wij en punt nummer twee: ik wil altijd iets doen wat een ander niet kan of doet of durft. Nou, in 2014 leidt mijn pad naar de firma Bosch in Nürnberg. Die waren een gigantische windmolenfabriek aan het ontmantelen en ik kon vijf enorme ovens overnemen. Probleem 1: ze moesten binnen twee weken weg. Probleem 2: de financiën, ze waren enorm duur. Probleem 3: waar moest ik ze in Nederland tijdelijk opslaan?’
Aad Hersbach is zo iemand.
‘Staalharden is heel specialistisch werk. Er zijn in Nederland slechts twee beursgenoteerde multi- nationals die hetzelfde werk doen als wij bij Dominial. Staal wordt middels een warmtebe- handeling gehard. Er zijn wel duizenden soorten staal, elk soort kent zijn eigen specifieke warm - tebehandeling, en ieder soort is weer op een oneindige manier toepasbaar. De belangen en risico’s zijn groot. Dit werk ís zo mooi vanwege de complexiteit. Als wij de treksterkte van ons staal niet kunnen garanderen, heeft dat enorme gevolgen voor bijvoorbeeld de offshore. Bijvoor - beeld harden wij tandwielen van enorme om- vang voor tunnelboormachines, ijsbrekers, vorkheftrucks maar ook minuscuul klein speci- aal werk. Voorbeelden? De Russische kernon- derzeeër Koersk werd met ons door ons gehard materiaal gedemonteerd. Het cruiseschip Costa Concordia, dat verging in 2012, idem dito. Een wat vrolijker voorbeeld is de London Eye: die draait op tandwielen die door ons gehard zijn. En eh… die Hamka’s, die lekkere zoutjes ja… die werden vroeger gemaakt met matrijzen die door Dominial gehard waren. Mooi toch? En lekker die dingen hahaha…’
“Eigenlijk ben ik knettergek, dacht ik toen.”
‘Mijn vader Joop, geboren in 1919, is de grond- legger van dit bedrijf. In de jaren zestig begon hij een staalharderij in de buurt van Venlo. Na enkele fusies en overnames stopte hij ermee. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en zo begon hij begin jaren tachtig opnieuw een staalharderij, dit keer in Schiedam waar onze fa- milie vandaan komt. In 1982 trad ik in dienst bij mijn vader, in 1992 nam ik het over.’ Aad is, samen met zijn tweelingbroer, de jongste uit een gezin van zeven. Welkom bij de familie Paplepel, want iedereen kan, doet of heeft iets met staal. Aad (geboren 1961) blijkt gezegend met twee talenten: na voltooiing van het atheneum blijkt hij zowel een technisch als een commercieel talent te zijn. De combinatie van deze twee is zeldzaam:
Etappe 21
Rotterdam-Schiedam | 31 maart 2022
Start
Prins Pieter Christiaanstraat 61, Rotterdam | Van Steensel Assurantiën Karel Doormanweg 39, Schiedam | Staalharderij Dominial B.V.
Finishplaats
Etappewinnaar Aad Hersbach
Als iemand als Aad Hersbach lacht, lacht de we-
90
91
Made with FlippingBook flipbook maker