blocnote languit op de vloer mijn eerste deals af te sluiten, want de IKEA meubels had ik nog niet in elkaar geschroefd.’ In 1994 sluit TOP noodgedwongen het hoofdkan- toor in Taiwan en wordt Jean-Paul 100% eigenaar van TOP Rotterdam. Het bedrijf is sterk genoeg om op eigen kracht door te gaan. In 2000 wordt onder de paraplu van Rotterdam Harbour Holding speciaal voor de groupagelading FPS, Fa- mous Pacific Shipping opgericht. Gerenom - meerde klanten als DHL en Kuehne+Nagel noemt hij als referenties. Het management ligt in handen van Jean-Paul en diens financiële man (“hij is het geweten van ons bedrijf”) Evert Braam, waarbij later Saskia de Jong als COO wordt toegevoegd. Een nieuw hoofdstuk in het zeemannenverhaal is getiteld Singapore Post. Jean-Pauls brede glimlach voorspelt veel goeds:
Dit keer mocht ik zelf alle voorwaarden op papier zetten en dat heb ik gedaan. In 2016 was ik in Sao Paolo, belt Evert mij op. “Je moet effe naar buiten lopen Jean-Paul, je gelooft het niet, maar de Singapore Post heeft unaniem met alle voorwaarden ingestemd”.’ Samen met Saskia, met wie ik samen in Sao Paulo was, zijn er die- zelfde avond een paar goede flessen wijn doorheen gegaan. Ondanks het aandeelhouderschap van Singapore Post behouden Jean-Paul en Evert de overgroot- ste zeggenschap over de firma waarbij Saskia inmiddels het stokje van Evert heeft overgeno- men. De zeereis van Jean-Paul van Munster kende woelige tijden en trotseerde torenhoge golven, wind, regen, storm, hagel en sneeuw en maakte op vrijdag 1 april 2022 een tussenstop toen het dertigjarige bestaan van de Rotterdam Harbour Holding werd gevierd. Een persoonlijke vraag: heeft Jean-Paul zich opgewerkt door zijn opgewektheid?
door met veel plezier, inzet en kunde te werken. Al ben ik in alle denkbare valkuilen gestapt, ik ben nog altijd niet mensenmoe. Ik heb liefde voor het vak, dat straal ik blijkbaar uit, en heb een fantastisch team mensen om mij heen ver- zameld. Mijn grootste kracht? Dat ik mijn eigen zwakheden ken volgens Evert en dat klopt vol- gens mij wel. Ik ben nog altijd barstensvol energie. Ik sport veel met mijn vrouw Hetty die als sales executive ook bij ons werkt. Dus Kees, kom bij mij níet aan met dat XXL-shirtje van de 60 Etappes van Van Steensel van je hahaha, an- ders scheiden hier onze wegen. Maar serieus, ik ben blij en dankbaar dat we deze mijlpaal ge- haald hebben, Kees. Jij de zestig, respect!, en wij de dertig en vanaf dag één was jij onze verzekeringsman. Wij kwamen indertijd met elkaar in contact, omdat jij bevriend was met mijn neef Jan Kassels en via de Woeste Willem in 2005 zitten we nu weer hier in 2022 weer bij elkaar… mooi toch hoe het leven kan lopen?’ Het is in de sterren geschreven: het avonturen- boek van Jean-Paul van Munster is nog lang niet ten einde!
“Ik ben in alle valkuilen gestapt die er waren.”
‘Onder andere ja, al is groei nooit een doel op zich geweest. Het is ons eigenlijk overkomen
Toen ik 16 was, heb ik stage gelopen bij het bedrijf waar mijn vader tot zijn pensioen werkte; bij Oudkerk & Zoon. Ik heb daar vooral profes- sioneel vloeken geleerd hahaha. Echt Kees, daar was jouw getier op de Woeste Willem niets bij. Zo ben ik begonnen in de haven. Boten inklaren. Ik wist van niets. Maar je moest het gewoon dóen.’ Jean-Paul leert, doorloopt enkele stageadressen en tankt overal liters ervaring. Via D. Burger & Zoon komt hij terecht bij Sealiner, een agent van rederij MSC. Hem wordt gevraagd een apart ex- peditiebedrijf op te helpen richten. Bij Burger verdient hij 900 gulden per maand, bij Sealiner wordt zomaar 2100 gulden betaald.
De keuze is dus snel gemaakt:
‘Het was 2015. Het beursgenoteerde Singapore Post met als grote aandeelhouder Alibaba deed een offer you can’t refuse dat ik desondanks weigerde. Waarom? Ik was 49 en dacht wat ga ik dán doen met mijn tijd? Ik wilde en wil nog zo veel. Toch ging ik uit beleefdheid in op een uit- nodiging om de CEO van Singapore Post te ontmoeten. Kom ik daar binnen, zit het voltallige management daar. Veertig man sterk. Ze be- dankten mij dat ik het aanbod had geaccepteerd, maar dat was dus helemaal niet zo. Een pijnlijke toestand natuurlijk, waar een tussenpersoon verantwoordelijk voor was. Hij dacht dat ik wel zou bezwijken onder de druk van de hele entourage. Mooi niet dus. Afijn, een half jaar later belde de Singapore Post mij weer.
maand 4000 gulden en bovendien krijgt hij een auto van de zaak, een unicum in die tijd.
‘Wat een tijd. Ik weet nog goed dat ik een Russische boot moest inklaren. Ben ik mij toch een partij doorgezakt met die kapitein… wij aan de wodka, alle twee als een Godmajoor natuur- lijk. Ik heb mijn roes uitgeslapen op een bank op kantoor. Mijn collega’s wisten niet wat ze zagen, maar dat roken ze wel hahaha…’ Op 22-jarige leeftijd, we schrijven begin jaren ’80, maakt Jean-Paul een volgende stap in zijn loop- baan door in te gaan op de lucratieve aanbieding van expeditiebedrijf Richard Kempers. Twee jaar daarvoor verdiende hij nog 900 gulden per maand, bij Kempers verdient hij binnen een
‘Een van die klanten was de Taiwanese firma Trans Ocean Pacific forwarding, in de volks - mond TOP. Zij wilden met Kempers een kantoor in Rotterdam openen. Kempers had geen interesse, dus ben ik in 1992 maar zelf op het aanbod ingegaan op de ouderwetse manier. Ik had 34 duizend gulden op mijn Zilvervloot staan en van de ABN AMRO kon ik 25 duizend gulden lenen. Zo werd het overkoepelende Rotterdam Harbour Holding opgericht, met daaronder dus TOP. De volgende dag lag ik met een pen en een
96
97
Made with FlippingBook flipbook maker