Nazad na sadržaj
U poslednjoj dekadi 20. i početkom 21. veka, dalje su se naglašavali interpsihički fenomeni i procesi koji se dešavaju ne samo unutar nego i između psiha protagonista analitičke situacije. Međutim, unutar ovog naglašavanja postojali su različiti tematski prioriteti: presubjektivni nivo razmene, isprepletane subjektivnosti pacijenta i analitičara, njihovi odnosi, psihičko polje između njih i različiti kanali razmene – nesvesne reakcije, afekti i osećanja, jezik, telesnost, ponašanje, itd. Kako se kontratransfer sve više doživljava kao sredstvo lečenja, njegovi potencijali i zamke, klinički i teorijski, imaju glavni značaj za analitičare. Različiti aspekti značenja koncepta koji su se javili tokom njegovog razvoja mogu se organizovati prema tome na koje druge koncepte se odnose i iz kojih konceptualnih okvira su potekli: „kontratransfer” koji se odnosi na topografski model uma (svesno/nesvesno); „kontratransfer” koji se odnosi na strukturalni model uma (Ego ideal/Superego, Ego, Id); „kontratransfer” koji se odnosi na specifične psihičke mehanizme (otpor, projekcija, projektivna identifikacija, kontejner/kontejnirano); „kontratransfer” koji se odnosi na specifične aspekte analitičkog procesa (efektivno funkcionisanje, emocionalni odgovor, empatija); „kontratransfer” koji se odnosi na psihičke karakteristike/ograničenja analitičara; „kontratransfer” koji se odnosi na transferno-kontratransfernu matricu interpsihičkih i/ili intersubjektivnih razmena ili na polje. Kontratransfer može da se posmatra kao tema preko koje različite tradicije dolaze u dodir jedna sa drugom, stvarajući „zajedničko tlo” u psihoanalizi. Autori unutar klasičnog frojdijanskog okvira shvatili su da je analitičar neminovno pod uticajem pacijenta. Analitičari koji rade iz okvira tradicije objektnih odnosa počeli su kontratransfer da vide ne samo kao rezultat pacijentovih projekcija i/ili pomeranja (koji su odjek samo pacijentovih nesvesnih procesa), već i kao odraz analitičarevih tendencija. Danas je, uprkos podelama psihoanalitičkih kultura, teoretskih i kliničkih pluraliteta, postignut široko prihvaćeni konsenzus o tome da na osećanja analitičara utiču i pacijent i analitičar, doprinoseći bogatoj, višeslojnoj, ključnoj, humanoj dimenziji analitičara tokom rada.
Videtii: KONTEJNIRANJE: KONTEJNER–KONTEJNIRANO PROJEKTIVNA IDENTIFIKACIJA (uskoro) ODIGRAVANJE
102
Made with FlippingBook - professional solution for displaying marketing and sales documents online