2
STEPHANIE
‘Juist moedig om hulp te vragen.’
Zes jaar geleden ontvluchtte Stephanie haar gewelddadige vriend. Een politieagent plantte daarvoor een zaadje. Via de daklozenopvang kwam ze in de vrouwenopvang van Perspektief terecht. Nu heeft ze haar leven op de rit, maar de weg daarnaartoe was lang. “Het is niet zwak, maar juist moedig om hulp te vragen.” “Het gaat nu goed met mij. Deze week betaal ik mijn laatste zeventig euro af en dan ben ik van de schuldhulpverlening af. Ik heb een geweldige zoon van zeven, een huurwoning en een mooie baan bij het ministerie van Financiën. Ik, bij het ministerie! Mijn leven staat op de rit en daar ben ik trots op, want de weg hier naartoe was lang. De giftige relatie waarin ik gevangen zat duurde zes jaar. Mijn ex-vriend nam graag een lijntje coke en was gewend veel alcohol te gebruiken. Ik was negentien toen ik hem leerde kennen en woonde in een jeugdzorginstelling. Omdat ik daar graag wegwilde, zag ik hem als mijn redder, mijn uitgang. Meteen toen we gingen samenwonen, wist ik al dat hij niet goed voor me was. Het ging al vrij snel mis. Naast psychische mishandeling, kleineren, kreeg ik klappen, uiteindelijk zelfs meerdere keren per week. Dit sloop er langzaam in. Als vrouw van 1.55 meter doe je niets tegen een grote vent. We hebben eigenlijk nooit leuke tijden gehad, was altijd op mijn hoede. De vakanties waren nachtmerries!
De term huiselijk geweld is raar. Zodra thuis geweld plaats vindt, is het niet huiselijk. Regelmatig stond de politie aan de deur. Het ontbrak me aan de moed om aan- gifte te doen, omdat ik emotioneel en financieel afhankelijk van hem was. Ik ben twee keer weggegaan waarvan ik de eerste keer met hangende pootjes terugging, door mijn drie katten. De politie heeft ‘m wel eens meegenomen, maar dan stond hij de volgende dag weer op de stoep. Een politieagent zei eens: ‘Mevrouw, ik ben zo bang dat ik u volgende keer op de grond zie liggen en dat ik dan te laat ben’. Die uitspraak plantte een zaadje. Het zorgde ervoor dat ik de ernst van de situatie inzag en ik er uiteindelijk uit durfde te stappen. Mijn familie en vrienden zagen dat hij niet oké was, maar hoe harder zij mij het gevoel gaven de situatie te veroordelen, hoe meer ik wilde bewijzen dat het wel goed zat. Eigenlijk kunnen omstanders alleen luisteren, niet oordelen, de deur open houden en er voor je zijn. Toen op een avond de stemming steeds donkerder werd, ben ik weggevlucht. Opeens dacht ik: ‘Krijg de tering, ik heb je niet nodig. Ik kan zonder jou.’ Ik kwam in de daklozenopvang van Perspektief terecht, een pittige periode. Ik leerde daar iemand kennen en raakte zwanger. Een cadeau. Daarna ging ik naar de vrouwenopvang
dat ik als een warm bad ervoer, een veilige omgeving om te groeien in mijn moederrol. Het is fijn om met lotgenoten te zijn maar er niet altijd over te hoeven praten. Zonder Perspektief weet ik niet waar ik nu zou zijn geweest. Ze oordeelden niet en ondersteunden me waar ik het nodig had. De schuldhulpverlening kwam van de grond en via een urgentieverklaring kreeg ik een woning. Ik heb een HBO-opleiding gedaan, kreeg werk en een mooie carrière. Ik heb altijd contact gehouden met mijn oude gezins voogd, familie en vrienden en durf nog steeds om hulp te vragen als het nodig is. Het kost echt moed om het patroon te doorbreken. Veel mensen vinden het zwak om hulp te vragen. Maar hulp vragen getuigt juist van sterk zijn.”
Ivonne Fong-Pien-Joe Teamleider aanpak huiselijk geweld bij vrouwenopvang Perspektief
‘Vrouwenopvang is een knip in je leven.’
Ivonne Fong-Pien-Joe is teamleider Aanpak huiselijk geweld bij vrouwenopvang Perspektief. Ze heeft tientallen jaren ervaring en heeft heel wat slachtoffers kunnen helpen. De vrouwenopvang is een noodzakelijk maar een zwaar middel. “Het is een knip in je leven.” “Huiselijk geweld komt in alle lagen van de bevolking voor, ook bij de gezinnen waar alles voor de wind lijkt te gaan. In de opvang zien we vrouwen met kinderen, ook mannen, die zichzelf hebben aangemeld bij ons loket huiselijk geweld of die zijn doorverwezen. Het zijn altijd mensen die meerdere keren per week te maken hebben met huiselijk geweld of die acuut in gevaar zijn. Opvang is een heel zwaar middel, een last resort. Het is een knip in je leven. Je bent weggerukt uit je eigen omgeving. Dat is met name voor kinderen heel heftig. Mensen denken vaak dat opvang de oplossing is. Het is een tijdelijk middel van zes tot negen maanden om een goede inventarisatie van risicofactoren te maken en te komen tot veiligheidsplannen. Ook kijken we naar: Wat maakt dat jouw leven gaat zoals het gaat?
Dan gaan we soms ver terug in het verleden. Je ziet dat slachtoffers meestal uit gezinnen komen waar ook al huiselijk geweld was. Ik vergeet nooit dat een jonge vrouw tegen me zei: ‘Bent u hier de teamleider? Wat fijn dat ik kennis met u mag maken, want ik ben in deze opvang geboren’. Ik vond dat verschrikkelijk om te horen. Dit is dus de cirkel van geweld, want zij zat hier nu weer met haar kind. Door de jaren heen zoeken we in campagnes, projecten en pilots naar de sleutel om huiselijk geweld te voorkomen en te stoppen. Dat levert nieuwe inzichten op. Richtten we ons vroeger alleen op de vrouw - ze moest loskomen van de pleger - nu weten we dat het gaat om geweldspatronen waar het voor iedereen heel moeilijk is om van los te komen. Het gedrag van de een versterkt het gedrag van de ander en zorgt voor een explosieve geweldsdynamiek. Niet de relatie hoeft per se te stoppen, maar het geweld. De meeste plegers zitten zelf ook in de knoop met drank-, drugs- of financiële problemen, jeugdtrauma’s of slechte hechting.
Huiselijk geweld wordt door vele factoren veroorzaakt en wij kijken vanuit de risicoanalyse wat nodig is om het veilig te maken. Wat zijn de onder liggende problemen? Is er sprake van schulden? Een trauma? Enzovoorts. Dat pakken we aan. Voor het slachtoffer en, indien mogelijk, ook voor pleger. Met allerlei aanpakken, zoals weerbaarheidstraining, gratis cursus omgaan met geld, paarden- en hondencoaching en natuuractiviteiten werken we aan herstel. Met het veiligheidsplan naar aanleiding van de risicoanalyse werken we aan de vraag: Hoe kun je weer veilig wonen en soms terug naar huis. Wat is nodig om veilig verder te gaan? Want uitein delijk blijft niemand eeuwig in de vrouwenopvang.” Perspektief bestaat uit aanpak huiselijk geweld, vrouwen- en mannen opvang, beschermd wonen en maatschappelijke opvang. Er zijn in Den Haag en de regio zes opvanglocaties voor aanpak huiselijk geweld met in totaal zestig plekken. Vanaf 1 januari 2024 gaat Perspektief verder onder de naam Kesslerperspektief. www.perspektief.nl
Made with FlippingBook flipbook maker