R askošno okićena jelka, ša- rene lampice, prskalice, svetlucava srma i trpeza puna izabranih đakonija vizuelni je identitet novogodišnjih i božićnih praznika iz 19. veka, bi- lo da ih slave pravoslavci, katolici, protestanti ili pak ateisti. Na toj sli- ci hronološki je najstariji božićni ko- lač, sačinjen od suvog i koštunjavog voća, začina i žitarica. Stigao je iz Svete zemlje preko krstaša, baš kao i šećer, u Evropu. Kr- staši su doneli i egzotičnu poslasti- cu panforte, moćni hleb čiji najstariji sačuvani recept datira s početka 13. veka. Ove skupe slatkiše jeli su samo kraljevi, dok su se obični ljudi zado- voljavali kompotima, kašama sa su- vim kruškama i šljivama, pogačama s medom i pudinzima, najčešće prav- ljenim kao kaša u kojoj su se meša- li meso, supa, kandirane kore citru- snog voća, orasi i mrvice od hleba. Engleski božićni puding je tokom 19. veka, zahvaljujući razvoju kulinar- skih tehnika, a pre svega izumu špo- reta, te lakšoj dostupnosti nekada pa- preno skupih namirnica kao što su šećer, jaja, čokolada, začini i luksu- zni rum, potpuno promenio lik. Po- stao je isključivo slatki kolač, koji ve- ćina britanskih tradicionalista i danas smatra neizostavnim delom svečane Slatki puding s mesom, moćni hleb, medenjaci, anđeoska krila - različiti su nazivi i oblici poslastice koja se širom sveta iznosi na sto na dan Hristovog rođenja Sweet pudding with meat, “strong bread”, gingerbread cookies, angelic wings – there are various names and shapes of the treats that are brought to tables all over the world on the day of Christ’s birth Tekst / Words: Tamara Ognjević Fotografije / Photography: iStock
| 93
Made with FlippingBook interactive PDF creator