Etappe 48, ode aan Edeline van Steensel
Op zoek naar de tranen
“She may be the face I can’t forget A trace of pleasure or regret May be my treasure or the price I have to pay”
vraag. Het is dezelfde stem als vroeger. Toen Kees’ moeder hem influisterde dat hij zijn huiswerk moest doen. ‘Zij was de grote drijvende kracht achter de schoolcarrière van mijn broer Rob en mij. Ze cijferde zichzelf volledig weg en had haar leven in dienst gesteld van haar gezin. Mijn moeder is geboren op 17 juli 1935. Ze kwam uit een goede familie, ze had een chique naam: Edeline. Haar ouders waren gescheiden. Mijn opa verhuisde naar Italië waarmee alle contact met hem verloren is gegaan. Mijn moeders broer Jan van der Gen leeft nog. De achternaam van mijn oma, mijn moeders moeder dus, was Viverooij. Ze was een chique dame, wij noemden haar “oma Piano”, omdat zij prachtig piano speelde. Ze was afgestudeerd aan het conservatorium als concertpianiste. Mijn moeder luisterde graag naar Chopin.’
zeilboot “La Duchesse”, de hertogin, genoemd.
‘Mijn vader noemde mijn moeder steevast Edje. Zo was hij. Een rauwdouwer. Streng. Lief. Direct. En hard. Vooral voor zichzelf. Dat deelde hij met mijn moeder. In 1963 verhuisden we naar de Rottekade 169 in Bergschenhoek, in hetzelfde jaar begonnen mijn vader en mijn moeder aan de Bergweg hun zaak C. van Steensel Jr. Assurantiën. Ik was drie jaar, mijn broer Rob is anderhalf jaar ouder dan ik. Rob is honderd procent bèta, hij is afgestudeerd in de Natuurkunde. Hij scoorde veel beter op het gymnasium. Ik ben een rare mengelmoes tussen alfa en bèta. We zaten op het Caland Lyceum aan de Argonautenweg. Mijn moeder was de stille kracht van ons gezin. Ze deed de boekhouding bij het kantoor van onze vader en ze zorgde ervoor dat Rob en ik onze diploma’s haalden. Overhoren deed ze graag. En veel. En maar overhoren…’
- She, Charles Aznavour
Bourg d’Oisans, donderdag 6 juni 2019, 4:07u ‘s ochtends
Kijk ze daar nou staan. Die duizenden koukleumende deelnemers aan Alpe d’HuZes. Kijk ze staan wachten. Die gespannen blauwbekkende koppies, hun blik op oneindig. Ze houden elkaars fiets vast, want er wordt bovengemiddeld vaak geplast. Tussen alle flauwe grappen door bidden zij heimelijk tot de goden om hen bij te staan in de mythische tocht omhoog. Daar klinkt het startsignaal. De duizenden deelnemers passeren de notabelen van Bourg d’Oisans rechts. Hun waardigheid staat in geen enkele verhouding tot de omvang van het zeer bescheiden podium. Daar wordt monsieur le maire gepasseerd met zijn l’écharpe tricolore over zijn colbertje. Het is nog vroeg, belachelijk vroeg zelfs, maar het typisch Franse ceremoniële decorum kent geen horloge. Het zit dit trotse volk in het bloed. Monsieur le maire ziet de duizenden Hollandse deelnemers in een défilé aan hem voorbijtrekken. Eén van die deelnemers luistert naar de naam Kees van Steensel, geboren 14 maart 1960 te Rotterdam. In het hoofd van Kees waart de herinnering aan zijn moeder rond. Hij staart voor zich uit als hij monsieur le maire passeert. Het is alsof zijn moeder hem influistert. Toe jongen. Doe je best. Da’s het enige wat ik je
Alpe d’Huez, donderdag 6 juni 2019, 6:03u ‘s ochtends
Alpe d’Huez, donderdag 6 juni 2019, 6:51u ‘s ochtends
Kees heeft zijn eerste beklimming erop zitten. Hij reed naast zijn fietsmaatje Ed. Ze zeiden niet veel onderweg. Dat hoeft ook niet. Bij de eerste beklimming neemt het publiek je mee. Bij de eerste beklimming voel je geen zwaartekracht. Het gaat vanzelf. In het hoofd van Kees van Steensel speelde Frédéric Chopin zijn wereldbe- roemde Nocturne in E flat major, Op. 9, No. 2. De pianonoten harmoniseerden met het enthousiaste publiek, de melodie waaierde uit over de gebogen ruggen van de deelnemers die als in kruiswegstatie de weg omhoog kozen. Kees had geen bochten geteld. Hij had muziek- noten geteld en aan zijn lieve onbegrepen moeder Edeline gedacht. En aan zijn oma Piano. Als eerbetoon aan haar had Kees zijn eerste
Kees is bezig aan zijn tweede klim. Hij hoort de stem van zijn moeder. Dominus. Dominī. Do - minō. Dominum. Dominō. Dominĕ. Kees wil zwemmen met zijn vriendjes maar de stelling van Pythagoras eist voorrang. Kees wil gaan vis- sen op de Rotte, maar zijn moeder wil nog één keer zijn Duitse proefwerk voor morgen doorne- men. Aus, bei, mit, nach, seit, von, zu, außer en gegenüber. Het groen van de Alpe doet hem denken aan de vakanties die met het gezin wer- den doorgebracht in een eenvoudig houten huisje Zweden. In the middle of nowhere. Alleen maar bomen en meren. En Kees’ vader die viste. En zijn moeder die waarschijnlijk een boek las. En Kees die er herstelde van de toxoplasmose,
Etappe 48
Rotterdam-Rotterdam | 14 mei 2024
Start
Prins Pieter Christiaanstraat 61, Rotterdam | Van Steensel Assurantiën Prins Pieter Christiaanstraat 61, Rotterdam | Van Steensel Assurantiën
Finishplaats
Etappewinnaar Edeline van Steensel
198
199
Made with FlippingBook flipbook maker