als zij elkaar als kinderen om beurten aanvullen:
In de vestiging aan de Straatweg verschillen va- der en zoon qua toekomststrategie van mening. Frans geniet van de prachtige woonhuis boven de winkel, Henk heeft echter serieuze groeiplan- nen met de winkel en de ruimte aan de Straat- weg is beperkt. Bovendien klagen de buren van de drukte die het succes met zich meebrengt. De spanningen lopen zo ver op dat het Henk doet besluiten om de winkel de rug toe te keren. Een terugkeer korte tijd later koppelt de dan 30 jarige Henk, we schrijven 2000, aan de nood- zakelijke verhuizing naar de huidige locatie aan de Sydneystraat en zo geschiedde. Henk creëert letterlijk tijd en ruimte voor een nieuwe koers. Op de Spaanse Polder kiest hij voor bereikbaarheid en optimalisering van de
voorraden. Automatisering moet aan de basis moet staan van de webshop van Kok Water- sport. De webshop zal een sleutelrol moeten gaan spelen náást de fysieke winkel. Door con- cullega’s wordt de revolutionair denkende Henk voor gek verklaard en ook vader Frans heeft er een hard hoofd in. Maar Henk wil de spreek- woordelijke boot niet missen en voelt de tijd- geest haarfijn aan. Zijn introverte (hij noemt het zelf afstandelijke) karakter stelt hem in staat als een manager met een helicopterview analytisch te denken. Daar staat tegenover dat hij niet erg bedreven is in het sluiten van compromissen (“ik moet ervoor waken te Rotterdams te hande- len”).
Hoe kan het bestaan dat zoveel talenten zich in één man verenigen op technisch, financieel, bedrijfsmanagement-, IT- en technisch vlak, zonder ook maar één specifiek diploma op zak te hebben? Rotterdamser dan Henks antwoord kan het niet klinken:
Henk: ‘Voor de een betekent het lekker buiten bezig zijn met een kwastje en een blikje thinner.’
Kees: ‘Voor de ander is het je wedstrijdboot te water laten.’
‘Gewoon hard werken joh.’
Henk: ‘Je hebt wedstrijdzeilers, plezierzeilers, speedbootvaarders, motorbootvaarders… ze gooien een hengeltje uit, ze zwemmen, duiken, rusten uit, picknicken…’ Kees (meer en meer als kapitein Haddock): ‘Ik ben langs de Rotte opgegroeid. Ik weet niet be- ter.’ Henk (meer en meer als Popeye): ‘Vroeger noemden ze polyester bootjes Tupperwear- bootjes. Het moest van staal zijn, anders telde je niet mee.’ “Het is de vrijheid, dát is de ultieme magie van het water.” Kapitein Haddock: ‘Klopt. We deden ooit mee aan een 24 Uurs Zeilrace in Mijnsheerenland. Riepen we tegen een schip van zeeverkenners Bakboord! Weet je wat ze terugriepen? Staal! Hahaha…’
Benieuwd zijn Kees en ik of vader Frans eigenlijk ooit toegegeven dat zijn zoon een juiste keuze had gemaakt? ‘Mooi verhaal. Het volgende gebeurde. Met een extern aangetrokken IT-student bracht ik alle bedrijfsprocessen in kaart. Maar de test verliep desastreus, dus mijn vader was er als de kippen bij om mij te wijzen op mijn ongelijk. Toen zijn we alles gaan herzien. We hadden een fout ge- maakt in het voorraadbeheer, schreven een nieuw algoritme uit en toen lukte het. Eindelijk kwam het hoge woord er schoorvoetend uit bij mijn vader. “Het werkt best redelijk”, zo ver- woordde hij het letterlijk hahaha.’ Ook Cor van Steensel stond niet te boek als complimenteus. 46 Jaar later werken Henk en Kees nog altijd nauw samen. Henk omschrijft Kees’ organisatie als een warm bad, Kees neemt de complimenten glunderend in ontvangst. Beide zonen zijn stilzwijgend dankbaar dat de huidige tijd het toestaat dat wederzijds respect gewoon geuit mag worden.
Wat is dan de basis van het huidige succes?
Dan wordt het tijd om het gesprek over een andere boeg te gooien. Het roer moet om!
Popeye: ‘Ik heb nog gezeild met een maatje van Spanje naar Amerika.’
Want, met alle respect, praten over de ontwik- keling van de fysieke winkel én de webshop is leuk, de invloed van de coronacrisis onvermijde- lijk, de grootte van het huidige watersportpara- dijs beslist interessant, maar praten over de watersport zélf laat toch het avontuurlijke piratenhart van iedere watersporter sneller kloppen.
In de rol van de watertandende Ketelbinkie vraag ik de waterratten om de passie voor watersport niet anekdotisch maar in één zin te omschrijven. Popeye en Kapitein Haddock keken elkaar met een oever-brede glimlach aan toen zij vrijwel gelijktijdig vaststelden:
‘Het is de vrijheid, dát is de ultieme magie van het water.’
Wat is toch de charme van de watersport? De ogen van Henk en Kees glimmen eendrachtig
20
21
Made with FlippingBook flipbook maker